"Güzel karıcığım biz hazır..." merdivenlerin kalan son üç basamağını inerken salondaki karısına seslendi Sadi.
Yavaş adımları salona yönelirken kucağındaki kızının tuttuğu eline öpücükler bıraktı, geride bıraktığı her adımda.
Dudakları Busenaz'ın küçük elini kapatırken beyaz koltuğun üzerinde uyuyakalmış karısını gördü. Dudaklarındaki kıvrılma ile bakışlarını karısından kızına kaydırdı. "Yormuşsun anneyi çilek."
Songül'ün bel tarafında kalan boşluğa oturdu Sadi, ağırlığının çoğu dizlerindeydi. "Pamuk prenses uyumuş."
Kadının yüzünde tel tel ayrılan saçları kulağının arkasına aldı. "Ben de prensim, şimdi prensesi öpeceğim ve uyanacak."
Busenaz'ın yüzüne dudaklarına yerleşen kocaman gülümsemesiyle döndü. "Bak kızım bugün masalı izliyorsun."
Dudaklarını kadının şakağında başlayan saçların üzerine bastırdı, gözlerini hafif kısmış fısıltıyla konuşmadan önce. "Uyan hadi karıcığım, geç kalacağız."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seni Bulduğum Şehir | Sadgül
FanfictionBir Sadgül hikayesidir • Tevâfuk, birbirine denk gelme, latîfâne (hoş, zarif) bir şekilde uyum içinde olma anlamına gelmektedir. Tesadüf ise; raslantı demektir. Onların hikayesinde tesadüfe yer yoktu her şey uyum içinde denk gelmeyle başladı. #Sad...
