BİZİ AYIRAN ŞEYLER 2 "AŞK VE EMEK"

Bölüm 8 "Müzik Kutusu Ve Peri"

Keyifli okumalar dilerim 💝

Araba evin önünde durduğunda kemerimi çözdüm. Özgür’e dönerek, “Teşekkür ederim Özgür,” dedim. O da kemerini çözmüştü. “Asıl ben teşekkür ederim. Hiç bu kadar eğlendiğimi hatırlamıyorum.” Arabanın kapısını açtı. “Bagajdaki paketleri çıkarayım ben.”

Arabadan indi. Bende peşinden inip bagaja doğru yürüdüm. Paketleri birer ikişer çıkarmaya başlarken onu izledim. Derin bir nefes verdim.

“Gerçeklere hızlı bir dönüş yaptık. Dün gece yeniden doğmuştuk ancak yeniden yaşlanmamız fazla uzun sürmedi,” diye mırıldandım.

Yakınımdaki pakete uzanırken duraksadı, beni duyduğunu anlamıştım. Bakışlarını kaldırıp yüzüme baktı. “Bu senin elinde Zühre. Bebek kalmak da ihtiyarlamak da.”

Kafamı iki yana salladım. “Söylediğin kadar kolay değil ki. Dün gece bana ne kadar iyi geldi anlatamam. Ancak o birkaç saatte her şeyden ne kadar uzaklaşmışsam şimdi onlara daha yakınım.” Omuz silktim. “Zaten hayattan uzun süre kaçamazdık.”

Özgür bir konuşma yapmaya hazırlanır gibi karşıma geçmişti. Bu sırada evin kapısı açılmış, Fatma pencereden gördüğü bizim yanımıza gelmek üzere dışarı çıkmıştı.

“Nerelerdesin Zühre?”

“Ne zaman geldin Fatma?” diye soruyla karşılık verdim.

“Şimdi eve geldim. Üzerimi değiştirip biraz dinlenecektim. Bir baktım yoksun…”

“Biraz kafa dağıttık Fatma,” dedim.

Fatma Özgür’ün çıkardığı paketlere doğru baktı. “Nasıl bir kafa dağıtmak bu? Tüm bunlar da nesi?”

Plaketimi çıkarıp ona doğru uzattım. “Böyle bir şey. Bak!” Fatma yaklaşıp plaketi inceledi. “Lunaparka mı gittiniz? İyi de kaçta gittiniz de şimdi geldiniz?”

“Gece gitmiştik. Sabaha kadar oradaydık.” Dedi Özgür. Az önce yapacağı konuşmayı yapamadığı için biraz keyfi kaçmış gibiydi ancak belli etmemeye çalışıyordu.

“Sende bizim kıza uymuşsun belli. Böyle deli deli fikirler Zühre’de boldur.”

“Bu sefer fikir benden çıktı.” Diye itirafta bulundu Özgür. Fatma ilk önce şaşkınca bize baktı ardından gülmeye başladı. “Tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş o zaman.”

Özgür bana doğru baktı. Benim ister istemez canımın sıkıldığını anlamış olacak ki, “Öyle bir değişiklik olsun dedik. Biraz her şeyden uzaklaşıp havamızı değiştirmek istedik,” diyerek konuştu. Fatma paketleri yerden alırken, “Hadi kahvaltı yapalım da her şeyi anlatın bana,” dedi.

“Ben kahvaltı yapmayacağım. Üstümü değiştirip çıkacağım. İşlerim var.” Dedim çabucak. Gözleri üzerimde toplandı. Fatma bir şey demek için ağzını açacağı sırada Özgür lafa karıştı.

“Aslında benim de eve uğramam lazım. Bugün önemli bir çekimim var. Ona gitmeliyim. Yani kahvaltıya kalamayacağım.”

“İyi madem. Bu paketlerin hepsi Zühre’nin mi?” Fatma elindeki paketleri havaya kaldırdı.

“Evet. Yardım ederim ben şimdi. Kaldırımdakileri de taşırım içeri. Sen zahmet etme Fatma.”

“Ben bunları götüreyim o zaman. Kalanı sizde.” Fatma arkasını dönüp eve doğru ilerledi. Yerdeki paketleri almak üzere eğildim. “Kalanını da ben götürürüm.”

“Ben hallederim Zühre.”

“Ben de halledebilirim.”

“Zühre…”