The Rare Ones

Kabanata 22

╔══ஓ๑♡๑ஓ══╗
Kabanata 22.
Someone
╚══ஓ๑♡๑ஓ══╝

Someone's Point of View

It's midnight. Suot ang aking disguise ay nagtungo na kaagad ako sa lugar na pinag-usapan namin. Dumating ako doon nang may ngiti sa labi, though they wouldn't see it.

“You really came. Paano ka nakapasok sa paaralan? Or… maybe you're a student here?”

This man is Atlas. Kung hindi ko sila naabutan noon ay baka namatay na ang babae na iyon. I can't let that woman die, nasa kaniya ang kailangan ko. Or should I say kailangan ng lahat ng mafia at yakuza organization ngayon.

I am neither a mafia nor a yakuza. I just wanted that thing to avenge what I've lost. Pretty much all I want is to take down that organization. I want them to vanish in this world. I want their organization dead.

“I'm here along with the item. Now, where is it?” Ipinakita ko sa kaniya ang dala kong pekeng flash drive.

“Here,” sagot niya at iwinagayway sa ere ang papeles.

“Good, now we'll exchange it. You toss that here and I toss this on you.” I said.

“Look at this,” tinuro niya ang sugat sa dibdib niya, “It's pretty deep right?”

Mukhang hindi ko makukuha ngayon ang papeles na 'yan a. A guy like him won't let me off that easily.

“Guys,” saad niya at may nagsilabasan na maraming lalake sa likod ko.

Napangisi ako, “Wrong move boy. I've changed my mind. I won't trade this anymore.”

“Yes you won't, 'cause I'm gonna kill you right here, right now. At tsaka ko kukunin sa'yo ang bagay na iyan.” He confidently said.

“Iyon kung mapapatay mo ako.”

Tumawa naman siya at tsaka sinabihan ang mga tauhan niya. “Go get him, whomever can take off his or her mask will be my right hand starting tomorrow.” He said.

May umapila naman sa sinabi niya, “Wait, are you trading my position here, Sir?”

Masama naman niyang tiningnan ang lalake, “Then show me how good are you,” asik nito.

Nagalit naman ang lalake sa sinabi ni Atlas sa kaniya. Nakita ko na naglabas kaagad ito ng apoy sa kamay. Siya ang unang sumugod sa'kin. They didn't know if I am a girl or a boy dahil sa voice changer mask na suot ko.

Mabilis kong nailagan ang mga maliliit na apoy na itinatapon niya sa direksyon ko. May isang lalake naman ang umatake sa'kin sa likod na kaagad kong sinuntok sa sikmura. Tinira ko ito sa tiyan sa gawa kong tubig na samurai. Bagsak ito sa sahig na butas ang tiyan.

I wielded my samurai and blast a big water sa lalakeng apoy ang kapangyarihan. Tumilapon siya pabalik sa kinatatayuan ng boss niyang si Atlas.

“Very interesting. Now I can't stop thinking, maybe you're that someone who punches me at the cafeteria, are you?” tanong ni Atlas sa'kin sa gitna ng paglalaban ko.

Tumba ang sampung lalaki bago ko siya nilingon. Napangisi ako kahit na alam kong hindi niya iyon nakikita. Walang binatbat ang mga tauhan niya. They're very easy to kill.

“Maybe yes. It could be no.” I playfully said.

May limang lalaki pang natitira. I created water surrounding me. Nahinto sila sa paglapit sa'kin. The next thing I did was blast that water. Natamaan pa ako ng kuryente nong isa ngunit hindi iyon nakatinag sa kinatatayuan ko.