ကမ္ဘာဆယ်ခုကိုဖြတ်သန်းပြီးတဲ့နောက်ငါထွက်မပြေးနိုင်တော့ဘူး

Ch 1- နင်းနင်းကိုယ်မင်းကိုနောက်ဆုံးတော့ရှာတွေ့ခဲ့ပြီ (2)

သရဲစံအိမ်ရဲ့မူရင်းဇာတ်လမ်းတစ်ခုလုံးကခြုံကြည့်ရင်ကောင်းပါတယ်။ဒါပေမဲ့ဇာတ်ညွှန်းအစပိုင်းကတော့မြင်နေကျပုံစံအတိုင်းပါပဲ။စွန့်စားလူစုကတောအုပ်ထဲမှာလမ်းပျောက်သွားကြတယ်။အသံတစ်ခုကိုကြားရပြီးနောက်အဲ့ဒီ့အသံရှိရာနောက်ကိုလိုက်သွားကြရင်းသရဲစံအိမ်ထဲကိုဝင်သွားမိကြတယ်။သူတို့စီကိုမကောင်းတဲ့အရာတွေဖြစ်လာမှာကိုဘယ်အရာကမှမတားဆီးနိုင်တော့။

ဒါပေါ့ အမြင်အာရုံနဲ့ဆိုင်သောဗဟိုဦးနှောက်တွေ၊ခလုတ်တွေ ရှိနေတဲ့ဒီနေ့လိုခေတ်ကြီးမှာလမ်းပျောက်တယ်ဆိုတာဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ဒါကြောင့်ဒီရုပ်ရှင်ကိုအမြင်အာရုံနဲ့ဆိုင်သောဗဟိုဦးနှောက်မပေါ်ခင်ကာလမှာအခြေခံထားတယ်။

လက်ရှိဗဟိုဦးနှောက်ခေတ်ကာလမှာတော့ရိုက်ကူးရေးကိုရေးထားပြီးသားဇာတ်ညွှန်းနဲ့စတင်လိုက်ပေမဲ့တကယ်ရိုက်ကူးချိန်မှာတော့သရုပ်ဆောင်တွေကဇာတ်ညွှန်းကိုအထိုက်အလျောက်ပြောင်းနိုင်ပြီးတော့ဇာတ်လမ်းအသွားအလာနဲ့လိုက်ဖက်မယ်ထင်ပါကလုံးဝပြောင်းလဲတာမျိုးလည်းလုပ်နိုင်တယ်။တခါတလေမှာလည်းဒါရိုက်တာတွေကသရုပ်ဆောင်တွေစစ်မှန်တဲ့ခံစားချက်တွေ၊ တုံ့ပြန်ချက်တွေပြသနိုင်ဖို့အတွက်ရိုက်ကူးနေစဉ်အတွင်းမှာပဲဇာတ်ညွှန်းတွေကိုပြောင်းပစ်တတ်တယ်။

အဲ့လိုကိစ္စမျိုးတွေမှာဆိုရင်ဒါရိုက်တာရဲ့ညွှန်ကြားချက်တွေကိုသရုပ်ဆောင်တွေဝတ်ဆင်ထားတဲ့မမြင်နိုင်တဲ့နားကြပ်တွေကတဆင့်ပေးပို့ကြတယ်။အဲ့ဒီ့အပြင်သရုပ်ဆောင်ချက်တွေကိုလွတ်မသွားစေရန်ရိုက်ကွင်းတစ်ခုလုံးမှာလျို့ဝှက်ကင်မရာတွေတပ်ထားတယ်။

ဒါရိုက်တာရဲ့အမိန့်ကြောင့်ကျိနင်းနဲ့တခြားသူတွေကမုဒ်သွင်းလိုက်ပြီးစတင်သရုပ်ဆောင်ကြတယ်။

ဇာတ်ညွှန်းအရအစပိုင်းမှာသူတို့ကလမ်းပျောက်နေကြတယ်။အဲ့ဒီ့နောက်အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်ကထူးဆန်းတဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရတဲ့အတွက်သူမသူငယ်ချင်းတွေကိုသစ်တောထဲဆွဲခေါ်သွားရင်းအိမ်အိုကြီးစီရောက်သွားတယ်။