Paper Memories

Chapter 11-I

Chapter 11-I

Today is our class' museum tour.

Masyado akong napaaga dahil nagpadrive ako papunta dito. Kaya ngayon naghihintay ako sa may lilim ng puno. Opening ng art museum at dahil alumni mula sa university ang may-ari nito, ay kaming mga art students ang una niyang inimbitahan. Nauna kaming mga Fourth Years at First Years. After this, maybe we'd be busy with midterms and the culture festival.

Maya-maya natanaw ko na ang bus ng university.

I grab my pocket mirror to fix myself. I braided my hair today and wear a casual attire I can move in easily. Para naman kahit mag-isa lang akong maglilibot sa loob ay ma-e-enjoy ko pa rin ang sarili ko. Yun sana ang plano ko."Ate, nilalayuan mo po ba ako?"

I shut my mirror close." Ricos...Bumababa ka agad ng bus..."

Pagkaangat ng mata ko ay bumungad sakin ang malaking ngiti ni Ricos. Halos di ko siya makilala,dahil ang buong mukha niya ay natatabunan ng cap, hoodie at katatanggal pa lang niyang face mask. This kid is t unbelievable like by almost everyone in my class." Ate, hindi ka na sumabay sa ng block natin. Ang aga mo tuloy dito. Excited ka ba sa laman sa loob, alam mo na ba ano?"

"No, I don't. Baka yung iba yung may alam..."

"Ate, do I look scary to you? Nagulat ba kita?"

I look around, and saw our classmate whispering. Malamang iniisip kung bakit na naman kami magkasama at kung mag-mawawala siya ulit. Pagkatapos nang nangyari ay nagpasabihan na din kami ng mga professor tungkol sa kanya, kailangan kami ang mag-adjust. " You're not, you've got a kid's face Ricos."

He tilted his head childishly." Ikaw, Ate----ang bait- bait mong tingnan."

Ngumiti na lang ako at saka tumayo." You can go ahead, sumama ka na sa iba."

Ricos frowned." Ikaw gusto ko makasama."

He beamed brightly. Tuwang-tuwa siya sa na napilitan akong pumayag.

Pagpasok sa loob, bumungad sa amin, ang installation arts ng mga iba't-ibang life forms sa wildlife at ibang anthropomorphized sculptures. Gumamit sila ng parehong technological at traditional methods para maiparating ang kanilang art expressions sa mga bibisita sa loob. Mayroong ding classes na i-offer dito, maliban din silang mga interactive rooms na mayroong optical illusions.

I want to go there----I want to feel art at its fullest.

Pero bigla kong naalala ang kasama ko. His slender hands is holding on to my satchel. Minsan natatangay pa nga siya ng mga tao o nabubunggo ng iba. " Ricos, kung gusto mo sa iba magsabi ka lang. Baka biglang sumusunod ka na lang pala sa akin."

"Maganda naman sa pinipili mong puntahan."Ricos responded.

"You don't seem to be enjoying yourself." I walk slowly for him.

He fell quieter, he must be anxious.Tumitig na lang siya sa akin at malimit ang sinasabi, mas kumapit lang siya sa bag ko para hindi kami magkahiwalay. Right now, were on painting gallery section where most of the freshmen are being toured around."Medyo maraming rin na tao, hindi ako sanay-----mas maganda sa museum kung tahimik."

" Lahat dito schoolmate's natin, you'd be fine."

"They like pretty and interesting things-----I'm not."

"Tintangap ka nila, ng mga kablock natin. That's enough." He's a weak, helpless and vulnerable; he should be glad for the compassion people spare for him. Hindi yung nag-d-drama siya ng ganto sa sumusubok pagaanin ang loob niya. I felt pissed for how he is all while I'm staring at the painting that depicted despair and dreams in front o us." Halika na, sumabay na tayo sa designated tour guides ng block natin. Let's just look at the paintings when there are less people."

"Saan na po tayo ngayon? Parang nasa function room sila, Ate!" Ricos quickly said as he beside me. Palingon-lingon siya sa paligid at tinuro ang tamang direksyon." Do you still want to go somewhere else first? I think I saw something you might like, I'd show it!"

"Sa infinity room muna, Ricos."

" P-pero. Ayaw ko sa maraming salamin, Ate."