Paper Memories

Chapter 12-I

Chapter 12-I

I finally found him." Nandito ka lang pala."

Ronald slowly looks towards me while a camera is in his hands; thankfully, he's not smoking this time.Kanina kasi pagpunta ko sa may chapel ay wala siya. As if he's hiding."Ah, hindi naman ako palagi dun lang sa itaas. Dito ang daan ko pagkatapos ng trabaho."

"Kapag umaga ka ba nagkaklase?"

"Hindi na ako nag-aaral..."

This must be a sensitive topic for him, but I realized it too late." Well, I was also out of school twice. Hindi lang ganun kaganda ang rason ko. Ayaw ko lang sa mga kasama ko. Anyway, libangan mo din ba ang photography? Yung nabanggit mo?"

"Bihira ako magka-oras nitong nakaraan." All pictures he had were of animals, plants and sceneries. Magaganda ang nagiging output niya kahit walang siyang professional camera set-ups. He doesn't take pictures of people." Hindi naman ako nakikihalubilo sa iba kaya wala sila dito, tama na to."

"Mas lalo na tayong nagkakapareho ha." I teased; I was trying to look him in the eye, but all of his attention was on his single-lense camera."Hindi nakikihalubilo at palaging mag-isa."

He finally look up." Wala ka nang panggabing klase?"

"I already told you before, pinakalate ko ng klase hanggang 6:00 o'clock lang, at nung isang araw pa yun." I narrated while walking alongside him as we look for more sceneries to photograph." Tanong ko lang, kung babalik ka sa pag-aaral, ano ang gusto mo maging? Para sa college o trabaho?"

"Maganda pa ba mag-aral?"

"Baka kung hindi undervalued ang art students, oo."

There's almost no one around, nadaanan lang naman ang likod ng mga kabahayan, halos tricycle lang ang kasya sa daan at may fences sa gilid dahil parang isang maliit na burol dito. Maya-maya tumigil kami."Matagal ko pang pwedeg pag-isipan kung anong gusto ko pero..."

"Pero...?"

"Inis lang ang aabutin ko dun."

"Hey, hindi ako nagkkwento tungkol sa school ko para maging bad influence ha!" I retorted to him with a red face, but that made him laugh. Napatawa ko ulit siya! Napaupo ako sa pinakamalapit na bench sa amin." That's just how it everywhere, kaya nakkwento ko!"

Ronald force a smile. "May bago ka na namang reklamo?"

Malamig ang boses niya, palagi siyang ganito tuwing magkakasalunggat ang opinyon namin. As if him alone knows how the world works." This wasn't recent. But remember the guy Ricos, I told you before? Nagkatalo ulit kami, para kasing pinagsisiksikan niya sarili niya sa akin."

"Lapitin ka ba ng mga wirdo?"

"Hanggang halos halikan niya ako."

"Nakwento mo na sa boyfriend mo?" Ronald ask when he sat beside me." May gusto ba sayo yung Ricos?"

I shrugged, touching my lips." Sinabi ko ngang "halos" halakin na niya ako pero, sa paraang parang pinaglalaruan na niya ako o gustong imislead. Magkatapat na kami ng mukha at kapit na kapit siya sa akin, anong ir-react ko? Iisipin ko? Pero kahit na---wala pa rin siya sa lugar, kabastusan pa rin yun. Saka sabi niya Ate Sheena ang tingin niya sa kin pero ganun siya."

Ronald responded, but as much as his words could be wise it could be insensitive as well." Wala ka naman sa mali pero baka dahil sa inis mo mas nakuha niya ang gusto niya, kaya sino ang talo ngayon?"

Maybe we're not on the same page."...Were you ever bullied before?"

Napalingon dahil sa pagbago ng tono ko."Tungkol ba dapat sa akin ang usapan?"

"Gusto ko lang malaman kung gaano kadali mo isanasantabi ang mga nangyayari sa paligid mo." I told him as scoot closer to him. Maybe he wouldn't understand my sensitivities because he's a male." O baka sadyang lumalabas ng lang sa kabilang tenga mo ang mga sinasabi ko."

"Sadyang miserable kang umasta kahit na sayo na ang lahat."

"Ronald! Pati ikaw kayong mong magsabi sakin ng ganyan?!"

He smirk." Tingin mo ba magkakilala talaga tayo?"

My eyes widen." Palagi kitang sinusubukan kilalanin!"

"Pero ang totoo, hindi naman talaga tayo magkakilala, Sheena. Ilang linggo pa lang ang lumilipas." Mariin niyang sagot sa akin pabalik na nagpadurog sa puso ko." "Pansin ko ng parang masyado kang desperada sa atensyon at iniisip ng iba kaya baka kung ano-ano na pumapasok sa utak mo. Kaya taling-tali ka katiting na nangayari sayo."

"Katiting? Take that back."I ask him angrily." Hindi ako balat sibuyas. Insenstitive ka lang."

"Ikaw ang nagbabaling ng galit sa maling tao." Kumunot ang noo niya.

"I thought you could be different." Bulong ko.

I distance myself because of the shameful feelings I don't deserve. Kaya kamuntikan na akong mawalan ng panimbang sa kinauupuan ko--- pero hindi ko inasahang maramdaman ang mga bisig ni Ronald sa bewang ko. His expression spiteful and the same as that boy. He's looking at my lower face." Ano ba ang kailangan mo para makalimutan mo yung halik ng tinatawag mong Ricos?"

I grimace." Don't you dare mock me!"

We're almost off balance." Halik lang yun, huwag ka magpapata------"

"You don't dare to try to pull that stupid joke on me!" Sigaw sabay hatak sa buhok niya para mapalayo siya sa akin, he was about to kiss when I already told him my feelings about it. I grabbed his hair hardly refusing to let go, tiningnan ko siya mata sa mata." You don't make things right with a fucking prank of the very thing I told you not to do."

Nanlaki ang mata niya, alam niya ang muntik na niyang gawin!" Nagpadalos-dalos---"

I couldn't let him go, I'm shaking with anger, I could almost slap him like I did with Ricos." Baliw ka ba na naghahalik lang ng kung sinong babae? Dahil ba wala ka nang pinag-aralan kaya ganyan ka na? You don't do that to anyone! Don't treat me like some entertaintment!"

Napaatras siya ng bumitaw ako."S-sorry, Sheena."