ဘာလိုလိုနဲ့ကျောင်းတွေတောင်အပ်ခံနေကြပြီ။ကျောင်းတော်ကြီးတောင်ဖွင့်တော့မည်ကိုး....ဒီနှစ်နောက်ဆုံးနှစ်ဆိုတော့စာတွေပိုများမယ်ထင်တယ်။
"ဟေ့ကောင်...မနေ့ကရောက်လာတဲ့အောင်ပန်းသားကွာ......အချိုးမပြေဘူး"
စလာပြီ...ဒီကောင်မျိုးဇင်ဦးယောကျ်ားကြီးဖြစ်ပြီးသူများအတင်းတုတ်တာကလည်းလွန်ပါကော။
"သူ့ဘာသာသူနေတာပါကွ"
"မင်းကဘာလို့ကာကွယ်ပေးနေရတာလဲ...တကယ်စောက်ချိုးမပြေလို့ပြောကို...မင်းငါ့သူငယ်ချင်းမဟုတ်ဘူးလားသူ့ဘက်ဘာလို့ပါနေတာလဲကွ"
"မဟုတ်ပါဘူးငါကဒီတိုင်းပြောလိုက်တာပါ..စိတ်ဆိုးပါနဲ့သယ်ချင်းလေးကလည်း"
"လီး...ကိုစိတ်ဆိုးရမှာလား"
"ဟဲဟဲ....ချစ်စရာလေးငါ့သယ်ချင်းက"
"ဒီကောင်မပြောတော့ပါနဲ့ဆို"
"သူလေးရှက်နေပြီ"
အမှန်တော့လည်းမျိုးဇင်ဦးပြောတာမှန်ပါတယ်။ညနေစာစားချိန်ရောက်ပြီမို့ဆရာကြီးကမျိုးဇင်ဦးကိုအောင်ပန်းသားကိုသွားခေါ်ခိုင်းတာ.....အရေးမလုပ်ဘဲသူ့ဘာသာထသွားကာမျိုးဇင်ဦးကိုပင်မျက်မှောင်ကျုံ့ပြီးကြည့်ခဲ့တာကို..ရဲရင့်မြင်ပါသော်လည်း...ဘာဖြစ်၍လည်းမသိမျိုးဇင်ဦးကအောင်ပန်းသားအားအပြစ်ပြောတာကိုဖာထေးပေးနေမိသည်။
ညအတန်းချိန်လည်းပြီးပြီမို့ကျောင်းသားတွေအဆောင်သို့အကုန်ဝင်သွားကျပြီဖြစ်သည်။
"ဟို....အောင်ပန်းသားမင်းမဝင်သေးဘူးလား"
"........"
စကားသံထွက်မလာသည်မို့...ရဲရင့်ပဲစကားဆက်ပြောရပြန်သည်။
"ဟေ့ရောင်...မေးနေတာကို...လူမှုရေးခေါင်းပါးလိုက်တာ"
ပြောပြောဆိုဆိုပင် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်၏။ထိုအချိန်ထိစာငုံ့လုပ်နေသည့်ခေါင်းကမော့မလာ....စိတ်တိုလာသည်မို့..ခေါင်းအားလက်နဲ့ကိုင်မိလိုက်တဲ့အခါ။
မော့ကြည့်လာတဲ့..မျက်ဝန်းညိုညို..ကော့ပြန်နေတဲ့မျက်တောင်များ၊မျက်နှာပေါ်တွင်ဝက်ခြံအမာရွက်တစ်ခုမှမရှိ၊အချိုးစားကျနစွာပေါင်းစပ်ထားတဲ့မျက်ခုံးများ....အောင်ပန်းသားကလှသည်။
YOU ARE READING
ဆည်းလည်းသံလေးချိုလှတယ် (Complete)
Actionအထက်တန်းကျောင်းသားဘဝကအချစ်များကစစ်မှန်ခဲ့သလိုအချို့အချစ်ဦးတွေကလည်းနာကျင်စေခဲ့တယ်
