အခန်း (၅၄၈) : ဓားတစ်ချက်
အားလုံးက ထိုမိုးကြိုးချက်သည် ပွင့်ချပ်တစ်လွှာ မသေမျိုးစွမ်းအားအဆင့်သို့ ချဉ်းကပ်လာကြောင်း ခံစားမိလိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် အားလုံးက မသေမျိုးအဆင့် စွမ်းအားကို ရောက်ရှိဖို့ ဘယ်အချိန်တုန်းက လွယ်ကူသွားလဲဟု စတင်စဉ်းစားနေကြ၏။
ဝမ်ဝေ့က တိမ်တိုက်များရှိ အနီရောင်မိုးကြိုးများအား ကြည့်နေရင်း ထိုတိုက်ကွက်သည် ပွင့်ချပ်တစ်လွှာမသေမျိုးအဆင့်စွမ်းအားကို ရောက်နိုင်ရုံမျှသာ ဖြစ်ကြောင်း ခံစားမိလိုက်သည်။ လူဝင်စားသုံးယောက်၏ စွမ်းအားက ထိုတိုက်ကွက်အဆင့်ကို ရင်ဆိုင်နိုင်လေသည်။ ယခုတွင် သူ့၌ လူဝင်စားလေးယောက်၏ စွမ်းအားရှိနေပြီဖြစ်၍ သူ့အတွက် ပြဿနာ မဟုတ်ပေ။
သို့သော် သူက အတွေးတစ်ခု ရှိနေလေ၏။ သူက ထိုအခွင့်အရေးကို အသုံးပြုကာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်အား လေ့ကျင့်ပေးလိုသည်။ ထို့ကြောင့် တိမ်တိုက်များမှ မိုးကြိုးများ ကျဆင်းလာသည့်အခါ သူက ပင်မခန္ဓာကိုယ် ခွန်အားသက်သက်ဖြင့် တောင့်ခံလိုက်သည်။
သူက ဤသို့အားကောင်းသည့် တိုက်ကွက်ကို တစ်ယောက်တည်း ခုခံနိုင်ခြင်း မရှိပေ။ ထို့ကြောင့် သူက ထိုဖြစ်စဉ်အတွင်း ဉာဏ်သုံးဖို့ လို၏။ သူက ဝက်ရာသီခွင်စွမ်းအားကို အသုံးပြုကာ မသေမျိုးမိုးကြိုးချက်၏ စွမ်းအားတချို့ကို သိုလှောင်ထားလိုက်ပြီး အချို့ကိုမူ နတ်ဘုရားအပြစ်ဒဏ် မိုးကြိုးချက်အပေါ် ဝူဟုန်၏ တူညီသည့် စည်းပိတ်မှုကို အသုံးပြုကာ စည်းပိတ်ထားလိုက်သည်။
ထို့နောက် သူက သိုလှောင်ထားသည့် စွမ်းအားများကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်လွှတ်ပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖျက်ဆီးကာ ပြန်လည်တည်ဆောက်ခဲ့ပြီး လေ့ကျင့်ပေးခဲ့သည်။ သူက ဘိုးဘေးဝမ်ဝူချန် သူ့ခန္ဓာကိုယ်အား သန့်စင်ဖို့အတွက် ထားရှိခဲ့သည့် ကံကြမ္မာကောင်းစွမ်းအားကိုပင် အသုံးပြုခဲ့သည်။
ထို့ကြောင့် ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်သူများက ထိုလျှပ်စီးချက်များသည် ဝမ်ဝေ့၏ ခန္ဓာကိုယ်အား ဆက်တိုက်ဖျက်ဆီးပစ်နေပြီး ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာသည်ကို ကြည့်နေရ၏။
