ကံကြမ္မာဖျက်ဆီးခြင်း ဧကရာဇ်၏ ခရီးလမ်း စာစဉ် (၃၈)
မူရင်းရေးသားသူ - lazySageDao
ဘာသာပြန်သူ - Fortuna(ကြည်ဖြူ) (ရိုးရာ)
အခန်း (၅၂၆) : သဘောတူတယ်
ဖန်းလီကျွမ်းက မှော်အစီအရင်ရှိသည့် အခန်းအတွင်း မတ်တပ်ရပ်နေသည်။ မိနစ်ပိုင်းကြာမြင့်ပြီးသည့်နောက်တွင် ပုံရိပ်ယောင်တချို့ အခန်းအတွင်း ပေါ်ထွက်လာကြ၏။
" ကျွန်မရဲ့ ဖိတ်ကြားချက်ကို လက်ခံလိုက်လို့ တော်သေးတာပေါ့" သူမက ပြောလိုက်သည်။
" မင်းရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က ဘာလဲ။ ကွေ့ပတ်မနေနဲ့" ဟွမ်ယွမ်က ပြောလိုက်သည်။
" ရှင်တို့တွေက ဉာဏ်ကောင်းပြီးသားဆိုတော့ ကျွန်မရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို ခန့်မှန်းမိမှာပါ။ မဟာမိတ်ဖွဲ့ဖို့ပဲ" ဖန်းလီကျွမ်းက ပြောလိုက်သည်။
" လက်ရှိ ဒီ ၆ယောက်က အရမ်းကို အားကောင်းလွန်းတယ်။ အထူးသဖြင့် ဝမ်ဝေ့ပဲ။ သူတို့က ကောင်းကင်အလိုဆန္ဒတိုက်ပွဲ မတိုင်ခင်အထိ ကျန်ရှိနေလောက်တယ်။ အဲဒါကြောင့် ကျွန်မတို့ အချင်းအချင်း မတိုက်ခင် သူတို့ကို ရှင်းထုတ်ပစ်တာ အကောင်းဆုံးလို့ ထင်တယ်"
" အင်း ငါက အဲဒီလူတွေကို အနိုင်ယူဖို့ တခြားလူတွေကို မလိုဘူး"
" အဲလိုလား။ ခင်ဗျားက တားမြစ်ခံတာအိုပါတဲ့ ပင်ကိုရတနာ ရှိတာကို အကောင်ကြီးကြီး ဖြစ်ပြီလို့ ထင်နေတာလား" စွင်းကျောင်းလုံက ပြောလိုက်သည် " အဲ့စာအုပ် မရှိဘဲ ခင်ဗျားက အသုံးမဝင်ဘူး"
" မင်း ပြောလို့ပြီးပြီလား။ မင်းကသာ ဓားမရှိဘဲ ကောင်းကင်ရွေးချယ်ခံလို့ ခေါ်ခံရဖို့ ထိုက်တန်လို့လား" ဟွမ်ယွမ်က ပြန်လည်ချေပလိုက်၏ " မင်းက လျှို့ဝှက်နယ်မြေတောင် မရောက်လာရဲဘူး။ မင်းက ကြောက်လွန်းနေတာပဲ နေမယ်"
စွင်းကျောင်းလုံက နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်သော်လည်း ဘာမှပြန်မပြောပေ။ ထိုလျှို့ဝှက်နယ်မြေအတွင်း မပါဝင်ဖို့ရာက တွက်ချက်ထားသည့် အပြုအမှုတစ်ခုသာ ဖြစ်၏။ သူက ထိုအမွေအနှစ် ရယူနိုင်ချေ အခွင့်အရေးက နည်းပါးကြောင်း သိထားလေသည်။ အကယ်၍ သူ အောင်မြင်ခဲ့လျှင်ပင် သူ့အနေနှင့် သိမ်းဆည်းထားနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။
