အခန်း (၄၁၀) : ချစ်ခြင်းမေတ္တာ
အနောက်ပိုင်း ကျားဖြူကုန်းမြေ၊ နတ်ဆိုးပုပ်နယ်မြေ
ဧရာမတောင်ကြီးတစ်လုံးက ရုတ်ချည်းထွက်ပေါ်လာသည့်အတွက် မိစ္ဆာကျင့်ကြံသူများသာမက တစ်ကမ္ဘာလုံး အံ့ဩသွားကြသည်။ ကံဆိုးစွာဖြင့် တိမျိုးနွယ်က ထိုတောင်ကို အပိုင်သိမ်းကာ ပတ်လည်တွင် အစီအရင်ထားပြီး လူများ ချဉ်းကပ်လာခြင်းမှ ကာကွယ်ထားခဲ့သည်။
ယခင်ရက်ပိုင်းအတွင်း တိမျိုးနွယ်စုက သူတို့၏ အနာဂတ်ခေါင်းဆောင်ကို စည်းဖြေပေးဖို့ ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း မအောင်မြင်ခဲ့ပေ။ သူတို့၏ ဧကရာဇ်အသုံးအဆောင် ပစ္စည်း ၅ခုကို အသုံးပြုခဲ့သေးသည်။
အဆုံးသတ်တွင် သူတို့က တာအိုဘိုးဘေးတချို့ကို တိတ်တဆိတ်နိုးထစေပြီး စည်းတံဆိပ်ကို ဖယ်ရှားဖို့ ကြိုးစားခဲ့ကြသည်။ သူတို့ ရရှိလာသည့်အဖြေက အခြေအနေ ကိုက်ညီလာသည့်အခါ သူ့အလိုလို စည်းပြေသွားလိမ့်မည်ဟုသာ ဖြစ်၏။
တိထျန်းက တောင်အောက်တွင် စည်းပိတ်ခံထားရသော်လည်း သူ့အံ့ဖွယ်အသိစိတ်အား အသုံးပြုနိုင်ဆဲဖြစ်ကာ ကျင့်ကြံနိုင်သေး၏။ အရင်းအမြစ်များကိုလည်း သူ့ဆီ ပြဿနာမရှိ ပို့ပေးနိုင်လေသည်။
ဝူဟုန်၏ အဓိကရည်ရွယ်ချက်က သူ့ ကြီးထွားနှုန်းကို ဟန့်တားဖို့ မဟုတ်ဘဲ ဝမ်ဝေ့၏ ကြီးထွားမှုအပေါ် သူ နှောင့်ယှက်ခြင်းမှ ကာကွယ်ဖို့ရာ ဖြစ်၏။ တခြားနည်းဖြင့် ပြောရလျှင် အဆင့်ညှိလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။
ပြောရလျှင် တိထျန်း၏ ဉာဏ်ရည်က ဝမ်ဝေ့နှင့် လက်ရည်တူဖြစ်ကာ သူ၏ လွှမ်းမိုးနိုင်စွမ်းကောင်းသည့် အင်အား၊ ပြိုင်ဘက်ကင်း အတွေ့အကြုံနှင့် အိပ်စက်သူများမှတဆင့် သတင်းစုစည်းနိုင်စွမ်းတို့ဖြင့် သူနှင့် ယှဉ်ပြိုင်ဖို့ရာ ငရဲတမျှ ခက်ခဲလှသည်။
တောင်ပတ်ဝန်းကျင်ကို သိမ်းပိုက်ပြီးသည့်နောက်တွင် တိမျိုးနွယ်က တိထျန်း၏ စည်းတံဆိပ်အကြောင်း သတင်းပေါက်မသွားအောင် တားဆီးခဲ့ကြသည်။ ထိုစဉ် တိထျန်းက သူ့အရိပ် တိကျားအား ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းမှ အပြောင်းအလဲများကို စောင့်ကြည့်ခိုင်းကာ သူ့ဆီ သတင်းပို့ဖို့ မှာခဲ့သည်။
