Verloren Liefde (VOLTOOID)

11

'Ewa' zeg ik als ik weer bij Youssra en Hajar sta. Youssra kijkt me dood aan en zucht diep. 'Wat is er Youss?' vraag ik raar en Hajar kijkt me aan alsof ik dom ben. 'Jij bent echt kaulo dom, Youssra is nu twee dagen geschorst,
omdat ze heeft gevochten' ik maak een ''o'' mondje en knuffel Youssra stevig.
'Sorry Youssie' zeg ik zielig en ze laat me los. 'Het is al goed, maar eerlijk' ik kijk haar afwachtend aan en ze gaat weer zitten. 'Ik heb haar wel hard aangepakt?' zegt ze zelfverzekerd. Ik lach zachtjes en knik hevig.

'Hoe gaat het trouwens met jou en Mo?' Zeg ik terwijl ik met mijn wenkbrauwen wiebel. Meteen kijkt ze bang om zich heen en kijkt me daarna zuur aan. 'Tfoe gem, stel hij stond achter jou of mij?!' Roept ze boos. 'Wajo, rustig rustig!' Lacht Hajar zachtjes.
'Naga mapangpang' sist Youssra terwijl ze wegloopt. 'Waar ga je naar toe?!' Roep ik haar nog. 'Mijn kluisje!' Roept ze terug. Ik knik en ga weer zitten.

'NORAAAAA!' Even later voel ik een hele gewicht op mij. 'Wat moet je?' Zucht ik. 'KIJK!' Ze drukt een blaadje zowat in mijn gezicht en ik gris het uit haar handen.
Mijn ogen glijden over de regels en er vormt een vieze grijns op mijn gezicht.

'Mabrouk' grijns ik breed. Hajar komt er nieuwsgierig bij staan en trekt het blaadje uit mijn handen. 'JOEJOEJOEJOEJ!' Ze maakt een typische Marokkaanse vreugdekreet en de hele kantine kijkt ons aan. Beschamend ga ik zitten en doe mijn tas voor mijn gezicht. Serieus, soms schaam ik me dood voor deze dieren..

'NORA DORA!' Ashraf komt op me afgelopen en tuit zijn lippen. Uit reflex geef ik hem een klap en schiet in de lach. 'Beter voor je je doet normaal, voordat mijn broer je van voor, en achter pakt' sis ik in zijn oor.
Hij kijkt mij schaapachtig aan en schud zijn hoofd. 'Hoe wilt hij dat doen? We zijn allebei mannen.' Zegt hij met een extra lage stem.
'Weetje Ashraf, soms vraag ik me af waarom ik met jou omga' jammer ik terwijl ik Kamal een boks geef.

'Wollah, ik wil echt gaan trouwen' zucht Youssra uit het niets. Meteen kijken we haar met grote ogen aan. 'Met wie? Mo?' Vraagt Ashraf grijnzend. Meteen word Youssra helemaal rood en kijkt de andere kant op. 'Waarom denk je dat a hond?' Vraagt Hajar terwijl ze ons kauwgom uitdeelt. 'Ik heb de hersens van een papegaai' grijnst hij. 'Oh, niet van een haai?' Zucht ik. 'Ik dacht eerder van een kraai' zegt Kamal nu. 'Ik heb zin in koeienvlaai' begint Hajar nu. Meteen na die zin begint de kantine te joelen. Ze hebben inmiddels onze hele gesprek gehoord.

'Sta, sta op. De bel is gegaan' snelt Youssra, terwijl ze haar spullen inpakt. Ashraf en Kamal kijken haar raar aan en schieten vervolgens in de lach. 'Schaamt mevrouw heethoofdje zich?' Ashraf gaat helemaal stuk om zich zelf, waardoor hij een mep krijgt van Hajar. 'Saff sorry.' mompelt hij. 'Wij zijn hier na uit. Jullie ook?' vraagt Kamal om van onderwerp te veranderen. Ik knik en pak ook mijn tas. 'Kom dan chillen na schooltijd?' vraagt Ashraf nu. 'Saff' antwoord Hajar lachend terwijl ze mij aankijkt. 'Nee sorry, family from Morocco' zucht ik diep. 'En jij dan Youssra?' vraagt Ashraf terwijl hij een blik naar haar toe werpt. 'Je was toch ze3ma slim? Ik ben haar fucking nicht idioot!' roept ze boos. 'Roeshtig roeshtig' zegt Hajar terwijl ze over haar bol aait. 'Kowed!' zegt ze kwaad, waarna ze vervolgens boos wegloopt. Ik kijk de jongens schouderophalend aan en ren achter Youssra aan.

'Waarom ben je zo boos?' vraag ik zacht terwijl we de klaslokaal binnenlopen. 'Gewoon, die jongens, plus Hajar maken mij hoofd moe man!' roept ze gefrustreerd terwijl ze op een stoel neerploft. 'Youssraaa. Kom je niet meer bij ons zitten?' we horen gegiechel uit de hoek van de klas. Ze steekt haar middelvinger op naar de meisjes en pakt haar boeken erbij. 'Ewa ja, zo is het leven!' roep ik opgewekt, en schenk haar een knipoog.

~

'Weten jullie zeker dat jullie niet meegaan?' vraagt Ashraf nogmaals aan ons. 'Jahaaa! Kowed gewoon van ons!' roep ik geïrriteerd terwijl ik Youssra meetrek naar mijn broer. 

En wie moet daar nou weer zitten? Exactly, meneer Loukili! 'Uhm, jo Molo' gelijk is mijn hele keel droog. Youssra is natuurlijk meteen gevlucht.. Ik pak die heks nog wel een keer terug. 'Kan ik met jou mee naar huis?' vraag ik stotterend. 'Ja tuurlijk, wel voor money natuurlijk' grijnst hij. Ik rol met mijn ogen en duik in mijn tas. Daar vind ik nog een hele oude koek. Grijnzend duw ik het in zijn handen. 'Sorry, heb alleen dit' Hij kijkt me aan, maar knikt toch. 'Ma3lish' Ik kijk hem glimlachend aan en voel dat iemand naar me staart.

Ergens hoopte ik dat Abdel Hasib het zou zijn, maar helaas.. Mijn leven, wordt een nachtmerrie...

---

25 stemmen?