Verloren Liefde (VOLTOOID)

16

Zuchtend zet ik mijn wekker uit en gaap luidruchtig. Gisteren was wel een heftige avond... Nasser deed heel geheimzinnig en biechtte uiteindelijk op dat het een grap was. Mijn tante die expres een bord vol eten liet vallen. Mijn oma die opeens fucking raar deed. Mijn moeder die in haar kamer zat te janken..

Ik heb hier echt schoon genoeg van. Begrijpen die mensen dan niet dat ze ons met rust moeten laten? Gadverdamme man.

Ik spring in de douche en was mijn lichaam grondig, waarna ik mijn tanden poets en ik een badjas aantrek. Ik loop weer naar mijn kamer en onderweg zie ik Mo lopen. 'Faka Noor.' Zegt hij met een knipoog, ik geef hem een knikje en loop door. 

Eenmaal in mijn kamer doe ik de kastdeur open. Ik trek een zwarte skinny jeans aan met daarover heen een grijs shirtje, en een legergroen jasje. Ik doe mijn zwarte Huarache aan en doe wat argan olie in mijn haar. Ik zet er een paardenstaart in en doe vervolgens wat make-up op.

Waarom bid ik niet? Ik moet echt leren om daar tijd aan te besteden... Want dit is niet gezond meer.

Ik stop mijn boeken in mijn tas en spuit Zwitsal parfum op. 

Zwitsal is gewoon bae oké?

Ik ruim nog snel mijn kamer een beetje op en doe een raampje open. Vervolgens ren ik de trappen af naar de keuken en ik smeer een broodje Nutella die ik meteen opeet. 'Wat was dat gisteren met Nasser?' Hoor ik Mo vragen, die aan de keukentafel gaat zitten. 'Weet ik veel,' Brom ik verveeld en ga tegenover hem zitten. 'Die gap is echt raar.' Hij knikt instemmend en nipt van zijn chocomel. 

'Yallah kom we gaan.' Zegt hij terwijl hij een kauwgom in zijn bek propt. 'Geef mij ééntje?' Hij kijkt mij droog aan en negeert me volledig. Met pijn in mijn hart trek ik mijn Canada jas aan en snel check ik in de spiegel of mijn make-up nog goed zit. 

Yesss bitch! Alwaysss...

'Wesh kom je nog of wat?' Ik strompel achter hem aan en sluit de deur. 'Homo.' Mompel ik geïrriteerd. 'Herhaal is even wat je zei?' Geschrokken deins ik naar achter en slik hoorbaar. 'A3oudou billah yallatif..' Snel stap ik in de auto en schenk hem geen een blik meer.

'Trouwens Noor..' Begint hij als hij aanrijd. Ik kijk hem vragend aan, maar hij wuift het weer weg. 'Nee laat maar.' 
'Nee wollah doe normaal, wat wou je zeggen?' Zeg ik opdringerig. 'Nee laat maar zeg ik toch!' Ik geef hem een doooooodelijke blik en kijk weer uit het raam. 'Heb je vandaag een toets?' Vraagt hij opeens voorzichtig.

'Ik haat je! Wollah, soms doe je kapot lief en gedraag je je als een echte broer. Maar op een andere moment doe je alsof je kapot erg ongesteld bent en beschouw je mij als een hond!' Hij kijkt me aan met een blik die ik niet goed kan plaatsen en zuchtend kijk ik wéér weg. 'Laat ook maar.' Fluister ik dan met een brok in mijn keel.

Niet wetend dat ze in de toekomst altijd wel een brok in haar keel heeft...

Nadat hij heeft geparkeerd stap ik boos uit en schenk ik hem geen een blik meer. 
Fuck him.

Ik ren zowat naar de ingang van de school en zie daar iedereen staan bij de kluisjes.

Inclusief Abdel Hasib, Wassim etc.

Ik loop langzaam naar mijn kluisje en sla mijn blik neer. 'Noraaaaahhh!!' Ineens zie ik Youssra's lelijke blik voor mijn neus en ik kijk haar droog aan. 'Je toekomstige man is een bitch.' Mompel ik terwijl ik mijn jas uittrek en in mijn kluis stop.

'Hoezo?' Vraagt ze terwijl ze een bel blaast. 

Ohmy..
Omg..
Holy..

'Van wie heb je die kauwgom?' Vraag ik met een zuur gezicht. 'Mo, hoezo?' Ik bijt hard op mijn lip en wil zelfs in huilen uitbarsten. 'Homo.' Piep ik zacht. 'Waarom jank je?' Ze trekt een wenkbrauw op en kauwt verder met open bek. 'Houd je mond.' Zeg ik geïrriteerd.

'Luister, Mo wou me iets ergs vertellen. Ik zag het aan zijn gezicht! Maar hij zei letterlijk: Laat maar. Dat betekend toch dat het iets ergs is, maar hij mag het niet vertellen?!'  

Soms kijk ik naar mensen die doodongelukkig zijn, en denk ik bij mezelf: Ga ik ooit ook zo kapot als hun? Ga ik ook dagenlang huilen net als hun?
Het antwoord hierop is ''Ja''... Maar ja, het enige wat ik kon doen was uitkijken voor bezeten mensen en gehoorzamen. Maar helaas is mijn leven totaal veranderd.

Het begon met een onschuldig meisje die alles had wat haar hartje begeerde, maar het eindigde met een meisje die niks had.

Zelfs geen liefde....

---

Hellooooo!!!
Ik heb nu totaal andere plannen voor dit boek, namelijk:

Dit verhaal is gebaseerd op een waargebeurd verhalen, ik heb meerdere verhalen gehoord van alle kanten, van vriendinnen van mijn moeder en zelfs familie. Ik hoop oprecht dat jullie van dit boek gaan genieten en ook gaan leren. 

Doeeeeggg! En vergeet niet te stemmen :)

Het duister komt steeds sneller dichterbij met de duivel...