Een jongedame genaamd Nora, dacht dat het leven makkelijk was. Ze dacht dat ze alles aankon, en dat je gewoon moet strijden voor geluk.
Maar haar geluk verdween al snel toen haar eigen bloedverwanten haar verraadden. Meteen viel ze in een diepe, zw...
Rustig steek ik het sleutel in het gat en doe de deur open. Geluidloos lopen mijn moeder en ik naar binnen en ineens springen de lichten aan. Bang kijk ik naar mijn moeder.
'Daar is mevrouw ik-loop-lekker-naar-binnen-bij-de-mannen!' Opeens staat mijn vader bij de deuropening van de gang en met een bonzend hart zet ik een scheef glimlachje op. 'Uhm, uh.. Nee papa, ik dacht d-' 'Niks ik dacht!' Buldert hij terwijl hij zijn Adidas slipper pakt. 'Nee, wollah alsjeblieft. Ik dacht dat daar alleen maar familie was!' Hij trekt zijn wenkbrauwen op en zet een lachje op wat mij bang maakt.
'Dat is niet eens het ergste probleem. Wat heb jij allemaal aan?!' Automatisch kijk ik naar beneden en het eerste wat ik zie is mijn mooie inkijk. 'En die make-up dan? Hind gaat trouwen hoor, niet jij!' Zegt hij opeens vel. 'Nou sorry hoor, het is gewoon mijn nicht!' Roep ik terwijl ik mijn moeder zoek met mijn ogen.
Die is hem sowieso al gevlucht...
'Ook al het is jouw nicht, je loopt hier rond als een..' Hij zoekt naar woorden en snel grijp ik mijn kans. Als een gek ren ik op mijn hakken langs hem naar de trap, maar het kan allemaal nog erger.. In een fractie van en seconde voel ik keihard de slipper van mijn vader tegen mijn rug aan. En meteen voel ik dat mijn gezicht tegen de trap aanbonst.
'Ahh..' Kreun ik jammerend en wrijf over mijn neus heen. Nee Nora, geen tijd te verliezen. Ik pak de trapleuning vast en ren als een bezetene naar boven. Hijgend kijk ik toe hoe mijn vader mij van beneden helemaal uitscheld. Ik rol met mijn ogen en sjok naar mijn kamer.
It's 3:46 and een slipper heeft mijn rug bijna gebroken. Is dat normaal? Zuchtend trap ik mijn hakken en jurk uit. Ik zet mijn haar in een knot en haal mijn make-up eraf, waarna ik een roze dikke pyjama aan doe.
Dit is pas leven...
Ik duik mijn bed in en knal mijn telefoon in de oplader. Ik open snapchat en kijk een paar verhalen. Opeens denk ik aan Youssra. Meteen ga ik naar de chat toe. (Zie gesprek hieronder. Jaaaa, geen neppe shit hier!)
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dus... Ze houdt wél van me? Met een brede glimlach leg ik mijn telefoon weg en sluit mijn ogen.
Op naar dromenland.. Met Badr in mijn gedachtes...
