Η Τελευταία Ζωή

Κεφάλαιο δεύτερο, Hello Stranger

Η Νάντια προσπάθησε να κρατήσει στην μνήμη της αυτή την εικόνα, αλλά μέσα σε μερικές στιγμές είχε ήδη γλιστρήσει μακριά από το μυαλό της, σαν να είχε σβήσει κάποιος ένα διακόπτη για να επικρατήσει παντού το σκοτάδι. Λίγα βήματα παρακάτω πέτυχε την Ειρέν που της έκανε νόημα από μακριά. Καθώς την πλησίαζε η ανάμνηση του αγοριού είχε κιόλας διαγραφεί.

"Δεν μπορείς να φανταστείς πόσες καφετέριες έχει σε όλη του την έκταση ο πεζόδρομος!" είπε η Ειρέν κρατώντας μια κρύα σοκολάτα στο ένα χέρι και το κινητό της στο άλλο. Τα ανοιχτά καστανά μαλλιά της γλίστραγαν απαλά ως τον ώμο της, ενώ τα ζεστά κανελιά της μάτια έλαμπαν από ενθουσιασμό. "Εχει γεύση καρδιάς! Βρήκες να παρκάρεις; "

"'Όχι"Της απάντησε η Νάντια ειρωνικά. "Που είναι η δικιά σου;" Ρώτησε σηκώνοντας το φρύδι και αμέσως άρπαξε την σοκολάτα, κατεβάζοντας μια γουλιά.

Η Ειρέν γέλασε παίρνοντας την σοκολάτα της πίσω. "Αυτη είναι η δικιά μου! Να ξέρεις πως αν το έκανε αυτό κάποιος άλλος τώρα θα τον είχα δολοφονήσει. Αλλά είσαι τυχερή που κατά κάποιο τρόπο σε συμπαθώ.!" Είπε ξαναγελώντας και την πήρε μια αγκαλιά. Η Νάντια της έβγαλε την γλωσσά και προχώρησε μπροστά με προορισμό το πανεπιστήμιο.

Όταν έφτασαν στην είσοδο αντίκρισαν ένα πελώριο λευκό κτήριο με κίονες και στις δυο του μεριές. Έμοιαζε με αρχαίο ελληνικό ναό. Επιβλητικό και καλοδιατηρημένο."Στις φωτογραφίες, στο διαδίκτυο έμοιαζε πιο απλοϊκό και αδιάφορο σε σχέση με αυτό εδώ το θηρίο." Σχολίασε η Νάντια. Τα δυο κορίτσια προχώρησαν μέσα ώσπου βρήκαν την γραμματεία. Πίσω απο ένα γραφείο έστεκε μια όμορφη, περιποιημένη κοκκινομάλλα που με χαρά συμπλήρωσε τα στοιχεία τους και έλεγξε εαν είχαν όλα όσα χρειάζονταν για τις εγγραφές τους. Οσο η γραμματέας ήταν στραμμένη στον υπολογιστή της, η Ειρέν, ανίκανη να κρατήσει για λεπτο παραπάνω την σκέψη της, στράφηκε στο αφτί της Ναντια. "Τι λες να παίρνει για να είναι τόσο χαρούμενη; Εγώ θα κοντευα να κοιμηθώ εαν έκανα την δουλειά της." Η Ναντια έπνιξε ενα γέλιο κάνοντάς το να φανεί σαν βήχας.

Η γραμματέας ολοκλήρωσε την διαδικασία και τους έδωσε το πρόγραμμα, της πανεπιστημιακές ταυτότητές τους και εναν χάρτη του κτηρίου. "Αυτό θα σας βοηθήσει αρκετά, είναι σαν λαβύρινθος εδώ μέσα."

"Αυτί ήταν όλο;" Ρώτησε αποκαρδιωμένη η Ειρέν. Η γυναίκα της χαμογέλασε για πολλοστή φορά της ένευσε. "Καλός ήρθατε στο Τρίνιτι. Θα βρείτε εύκολα την πρώτη αίθουσα. Είναι το αμφιθέατρο στα αριστερά σας." Αφού συμβουλεύτηκε το χαρτί τις, συμπλήρωσε, "Πρώτη ώρα έχετε ανατομία. Καλό σας μάθημα!"

"Ευχαριστούμε για το τίποτα." Μουρμούρισε η Ειρέν. Αφού είχαν απομακρυνθεί αρκετά, στράφηκε προς την Ναντια, που κοίταζε τον χάρτη. "Δεν νομίζεις πως μας άξιζε ενα πιο ζεστό καλωσόρισμα;" Σχολίασε απογοητευμένη.

"Ελα τώρα, Ρεν. Στην ιατρική περάσαμε, όχι στην σχολή Καλών τεχνών. Εδώ δεν είναι όλα αστερόσκονη και φιλοσοφικές βαθυστόχαστες παρακινήσεις. Εδώ το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να γίνεται σωστά η δουλειά."

"Παρ'όλα αυτά, θα ήταν ευπρόσδεκτο ενα καλωσόρισμα. Να μας μεταδώσουν την χαρά του να σωζεις ανθρώπινες ζωές, να μας υπενθυμίσουνε πως πράττουμε λειτούργημα και όχι δουλειά. Ξέρεις, τέτοια πράγματα." Επανέλαβε η Ειρέν φτάνοντας έξω απο την πόρτα του αμφιθεάτρου. Η Ναντια απο πίσω της επέλεξε να μην απαντήσει, καθώς έμπαιναν μέσα.

Η αίθουσα ήταν λουσμένη και αυτή στο φως του ήλιου, που έμπαινε μέσα από τα τεράστια παράθυρα αριστερά της. Τα κορίτσια βρήκαν να κάτσουν κάπου ψηλά, δίπλα σε μία άλλη παρέα που σύντομα τους έπιασε κουβέντα ώσπου να ξεκινήσει η ομιλία. Ήταν δύο κοπέλες που αν και είχαν εντελώς διαφορετικά χαρακτηρίστηκα έκαναν τις ίδιες κινήσεις, γέλαγαν το ίδιο και μιλούσαν ταυτόχρονα. Αυτή στα δεξιά τους συστήθηκε ως Καμίλ. Φαινόταν αρκετά ψηλή με σαρκώδη χείλι και σκούρο ηλιοκαμένο δέρμα, στο χρώμα της μόκας, πράγμα που την έκανε να μοιάζει με αμαζόνα πολεμίστρια. Αριστερά της καθόταν η Ιζαμπέλ, μια ξανθιά γαλανομάτα οπού μύριζε βιολέτες. Φαινόντουσαν αρκετά φιλικές και έδεσαν αμέσως με τα κορίτσια. Άλλωστε ήταν αδύνατο να γλυτώσουν από την χαριτωμένη προσωπικότητα της Ειρέν, που δεν μπορούσε κάνεις παρά να αγαπήσει. Τους ανέφεραν μάλιστα πως ήταν κολλητές απο μωρά, όπως και η Ειρέν με την Ναντια. Πράγμα που της ενθουσίασε περισσότερο μιας και βρήκαν ευκαιρία να παραπονεθούν η καθεμια για τα χούγια της φίλης της, με τον πιο αξολάτρευτο τρόπο, οπώς μόνο οι αδερφές θα μπορούσαν να κάνουν.