Η Τελευταία Ζωή

Κεφάλαιο Δέκατο Πέμπτο, Απρόσμενη Επίσκεψη Α'

Ο ήχος της βροχής έπνιγε όλους τους υπόλοιπους. Ηταν σαν να είχαν ανοίξει οι ουρανοί στα δύο. Ένα βίαιο ξέσπασμα που σε συνδιασμό με τον δυνατό άνεμο, έσκαγε πάνω στα τζάμια του σπιτιου της Νάντια. Μέσα το σπίτι ήταν ζεστό από το τζάκι και μύριζε ψημένα κουλουράκια.

"Έχεις γίνει πολύ badass τώρα τελευταία.! Έμαθες να μαγειρεύεις και να ανάβεις φωτιά...Όταν μεγαλώσω θα γίνω σαν και εσένα."

"Πρώτον είσαι ήδη στην ηλικία μου. Δεύτερον κανείς δεν επιβίωσε με κουλουράκια. Άλλωστε πρέπει να βγάλω κάπου το άγχος μου και η μαγειρική με χαλαρώνει." Έβαλε τα αχνιστά κουλουράκια σε ενα πιάτο και γέμισε με σοκολατούχο γάλα δύο ποτήρια. Τα πήγε στην Ειρέν που καθόταν ήδη στον μεγάλο καναπέ του σαλονιού κοιτάζοντας την φωτιά. Της χαμογέλασε πονηρά.

"Τότε είναι πολύ αργά για εμένα" Το πρόσωπό της όμως σοβάρεψε απότομα."Δεν το πιστεύω πως σε παράτησε μονη σου στο σπίτι του και εξαφανίστηκε! Και όσον αφορά το συμβάν, χτες το βράδυ, πιστεύω ότι λέει ψέματα."

"Φοβάμαι οτι του συνέβει κάτι πολύ κακό. Ο τρόπος που έφυγε ήταν ασυνήθιστος ακόμα και για αυτόν. Αλλωστε εσύ η ίδια είδες με τα μάτια σου ότι ο Τζο ήταν μια χαρά. Αυτός είναι που λέει ψέματα. Στην τελική πόσο καιρό τον ξέρεις; Μια βδομάδα; Ενώ τον Ζέιν τον ξέρουμε πανω απο τρία χρόνια! ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΡΕΝ. Τον ξέρω πάρα πολύ καλά." Άφησε τα πράγματα που κρατούσε στο τραπέζι αλλά δεν τα ακούμπησε. Ξαφνικά της είχε κοπεί η όρεξή μαχαίρι.

"Ναι αλλά ο Ζέιν ήταν αυτός που τον άρπαξε πρώτος από τον λαιμό και εσύ είπες ότι δεν τον χτύπησε ο Τζο αλλα κάποιος τον αιφνιδίασε. Δεν φταίει ο Τζο."

"Ειρέν χάνεις την ουσία της υπόθεσης. Ναι, δεν ήταν ο Τζο που τον χτύπησε ή που του επιτέθηκε εξαρχής αλλά ήταν κάποιος φίλος του. Κάποιος Ντάμιαν... Αυτό όμως δεν σημαίνει οτι δεν τον κάνει εξίσου επικίνδυνο, με τέτοιους φίλους..."

"Τιι;;" ρώτησε η Ειρέν και πετάχτηκε πάνω εμβρόντητη. "Αυτό δεν το ανέφερες πριν." Άρχισε να κάνει βόλτες πάνω κάτω στο σαλόνι.

"Νόμιζα ότι δεν θα είχε τόση σημασία. Ειλικρινά με τρομάζεις. Κάτσε κάτω. Τι σε έπιασε; Ξέρεις ποιος ειναι;"

"Νάντια συγκεντρώσου...Και εσύ ξέρεις ποιός είναι." γονάτισε και της έπιασε τα χέρια.

"Όχι πραγματικά δεν θυμάμαι τίποτα."

Η Ειρέν την κοίταξε έκπληκτη."Είναι ο τύπος που σε είχε στριμώξει τις προάλλες στο πανεπιστήμιο. Ψηλός, χλωμός, ξανθός, με καταγάλανα μάτια. Δεν χτυπάει κανένα κουδουνάκι;;" Η Νάντια κούνησε αρνητικά το κεφάλι.