Η Τελευταία Ζωή

Κεφάλαιο Εικοστό Όγδοο, Το Κάστρο Ανάμεσα Στα Έλατα

Δεδομένων των πρόσφατων γεγονότων ο Τζο επέλεξε να δώσει λίγο χώρο στην Ειρέν γι'αυτό την άφησε να πάρει το αυτοκίνητο του μαζί με την Ιζαμπέλ και την Καμήλ, όσο αυτός οδηγούσε της Νάντια, η οποία δεν ήταν σε θέση. Είχαν πακετάρει όπως όπως τα πράγματα στα αυτοκίνητα και είχαν εγκαταλείψει το διαμέρισμα μέσα σε μερικά λεπτά υπό την καθοδήγηση του Τζο.

Στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής έμειναν σιωπηλοί αλλά τελικά η Νάντια δεν άντεξε και έσπασε την σιωπή.

"Όσο καιρό με απέφευγε η Ειρέν δεν είχα πολλούς τρόπους να γεμίσω την καθημερινότητά μου και έτσι έψαξα μερικά πράγματα." Ο Τζο έγνεψε δίχως να πάρει τα μάτια από τον δρόμο. Η Νάντια συνέχισε. Ακουγόταν περισσότερο σαν να μιλούσε στον εαυτό της παρά σ'αυτόν. "Ένα από αυτά ήταν τα τατουάζ που έχεις στο χέρι σου." Ακόμα και αν ξαφνιάστηκε, ο Τζο δεν το έδειξε. "Δεν βρήκα τίποτα στην αρχή, αλλά μετά ανακάλυψα ένα παλιό βιβλίο που τα είχε σαν σύμβολο στο εξώφυλλο. Πήγα στην Βιβλιοθήκη της σχολής και παρήγγειλα ένα αντίτυπο. Ξεκίνησα να το διαβάζω αλλά ήταν σε μια περίεργη γλώσσα που δεν μπόρεσα να αναγνωρίσω. Κατάφερα μόνο να μεταφράσω μερικές λέξεις. Δεν ξέρω αν το γνώριζες ή απλά σου φάνηκε ωραίο το σχέδιο, αλλά τα τατουάζ συμβολίζουν την επανάσταση που έκαναν οι έκπτωτοι άγγελοι, όταν τους έδιωξε ο Θεός από τον παράδεισο." Του είπε και κουλουριάστηκε πιο βαθιά μεσα στο κάθισμα. Δεν ήθελε να του πει ανοιχτά ότι είχε καταλάβει τι ήταν.

Ο Τζο γέλασε. "Σου μοιάζω με έκπτωτο άγγελο; Γιατί να θέλω να εγκαταλείψω ολόκληρο παράδεισο για μια επίγεια κόλαση; " Της απάντησε χαλαρά προσπερνώντας τα προσχήματα.

"Μπορώ να σκεφτώ έναν λόγο ή μάλλον ένα πρόσωπο." Του απάντησε εντελώς αυθόρμητα. "Φαίνεται κάπως απίθανο αλλά είναι η μοναδική εξήγηση που είμαι σε θέση να δώσω. Άλλωστε είδα την Ιοφιήλ με τα ίδια μου τα μάτια. Ασε που σήμερα το πρωί οταν την αποκάλεσα τέρας, η Ειρέν πήρε αμυντική στάση. Αποκλείεται να προσβλήθηκε για χάρη της, άρα είχε ανάγκη να υπερασπιστεί κάποιον άλλο."

Ο Τζο ξαναγέλασε. "Δεν έχεις άδικο. Είναι όντως τέρας. Ξέρεις, όμως, όσο και αν φαντάζει αδύνατο, δεν ήταν πάντα έτσι. Οσο για εμένα, θελω να πιστεύω πως δεν της μοιάζω ούτε στο ελάχιστο."

Η Νάντια έμεινε για λίγο σιωπηλή. "Χαίρομαι που σε βρήκε η Ειρέν. Την νοιάζεσαι παρά πολύ και αυτό είναι τρομερά σημαντικό για εμένα."