Η Τελευταία Ζωή

Κεφάλαιο Εικοστό Τρίτο, Μια γεύση από άλλο κόσμο

Τα κορίτσια προσπάθησαν να κρατήσουν χαμηλό προφίλ καθ'όλη την διάρκεια της ημέρας, παρακολουθώντας τα μαθήματα και τα εργαστήρια και κρατώντας σημειώσεις ανελλιπώς. Στα κοινά μάτια αυτό θα φαινόταν φυσιολογικό, αλλα για κάποιον που τις γνώριζε, ήταν εμφανές με την πρώτη ότι κάτι σκάρωναν. Αντάλλασαν διαρκώς βλέμματα όλο υπονοούμενα και η Ειρέν απέφευγε τον Τζο όσο περισσότερο μπορούσε.

Μετά το μάθημα έμειναν για καφέ με παιδιά από το πανεπιστήμιο. Καθώς όμως όλοι οι υπόλοιποι το διέλυαν, τα κορίτσια παρέμεναν, διακριτικά, βρίσκοντας πληθώρα δικαιολογιών, όπως το ότι περίμεναν κάποιους γνωστούς τους που έμεναν στο Δουβλίνο. Το σχέδιο έπρεπε να μπει σε εφαρμογή στο σκοτάδι, αλλιώς η Ναντια δεν θα συμφωνούσε να γίνει καθόλου.

Όταν η νύχτα έπεσε για τα καλά ξεκίνησαν οι ραδιουργίες. Τα τελευταία φώτα του τεράστιου κτηρίου είχαν σβήσει εδώ και μισή ώρα και ο επιστάτης του Πανεπιστημίου το είχε εγκαταλείψει εδώ και ένα τέταρτο. Τα κορίτσια βρίσκονταν καθισμένες σε ένα απόμερο παγκάκι, περιμένοντας υπομονετικά.

Η Νάντια πήρε μια βαθιά ανάσα. Το κεφάλι της σφυροκοπούσε όλη μέρα, αλλα αυτή το αγνοούσε."Είσαι σίγουρη για αυτό που πάμε να κάνουμε;" Είπε κοιτώντας τριγύρω για τυχόν περαστικούς.

"Σιγουρότατη.!" Την διαβεβαίωσε η Ειρέν βγάζοντας ένα τσιμπιδάκι από την αλογοουρά της. Σηκώθηκε πάνω και άρχισε να κατευθύνεται προς μια παράμερη πόρτα που είχαν παρατηρήσει το πρωί. Ήταν μόνο για το προσωπικό και γι'αυτό είχε λιγότερο περίπλοκη κλειδαριά. Η Νάντια την ακολούθησε αναγκαστικά.

Η Ειρέν της έκανε νόημα βάζοντας το δάχτυλο στα χείλη για να κάνει ησυχία. Μετά ελίχθηκε σαν αιλουροειδές ως την πόρτα. Έσκυψε πάνω από την κλειδαριά, ψιθυρίζοντας στην Νάντια να κρατήσει τσίλιες. Αυτή γύρισε τα μάτια της προς τα πάνω και σταύρωσε τα χέρια κοιτάζοντας τριγύρω. Μετά από πέντε αποτυχημένα λεπτά η Νάντια άρχισε τα παράπονα.

"Αφού δεν μας θέλει βρε Ρεν, ας το αφήσουμε καλύτερα."

"Σιωπή. Σχεδόν την άνοιξα."

"Αμφιβάλω αν έχεις φτάσει ακόμα ως.."  Ένα απαλό κλικ διέκοψε την πρόταση της Νάντια στην μέση. Η Ειρέν γύρισε και την κοίταξε σηκώνοντας το αριστερό φρύδι καθώς η πόρτα άνοιξε διάπλατα.

"Αφού φοβάσαι τόσο θα πάω μόνη μου μέσα. Εσύ μείνε εδώ και πρόσεξε μην έρθει κανείς."