Η Τελευταία Ζωή

Κεφάλαιο Δωδέκατο, Νοσοκομείο

Με μεγάλη δυσκολία καταφέρανε να βάλουν τον Ζέιν στο αυτοκίνητο και να πάνε στο πλησιέστερο εφημερεύον νοσοκομείο. Ο Ζέιν εισήχθει στα επείγοντα για να βγάλει ακτινογραφία την πλάτη του και να κάνει ράμματα στην βαθιά χαρακιά που είχε στο πόδι. Η Νάντια είχε τρελαθεί από την αγωνία και το γεγονός ότι δεν γνώριζε απολύτως τίποτα για το πως είχε καταλήξει έτσι την έκανε να δημιουργεί χιλιάδες σενάρια στο κεφάλι της. Η Ειρέν βρισκόταν δίπλα της και της κράταγε το χέρι όση ώρα περίμεναν.

"Θέλω να πω, γιατί να αντιδράσει έτσι και να αρπάξει τον Τζο. Τι θα μπορούσε να έχει συμβεί μεταξύ τους; Ο Ζέιν φάνταζε πάντα πολύ ήσυχος για να γίνει επιθετικός." Έλεγε η Ειρέν προσπαθώντας κατά κάποιο τρόπο να εκλογικεύσει την κατάσταση."Και τώρα που είναι ο Τζο; Πόσο πληγωμένος είναι αυτός; Ίσως να μην ευθύνεται για τα τραύματα του Ζέιν. Αχ, δεν ξέρω το μυαλό μου πάει να σπάσει."

Η Νάντια κοίταζε απέναντι, το κενό κάθισμα."Μύριζε καπνό στο στενό."

Η Ειρέν γύρισε και την κοίταξε περίεργα."Δεν μύρισα τίποτα. Ίσως λίγη κλεισούρα αλλά σίγουρα δεν ήταν καπνός."

"Μα τι λες; Δεν μπορούσα να πάρω ανάσα από την μυρωδιά! Και είναι και κάτι άλλο..."

"Τι;"

"Είδα δύο μάτια στις σκιές στο απέναντι πεζοδρόμιο να με κοιτάνε. Έμοιαζαν τόσο λυπημένα. Ήταν τα πιο λυπημένα μάτια που είχα δει πότε μου. " Η φωνή της έγινε ένας ψίθυρος και χάθηκε ξανά στις σκέψεις της.

"Νάντια σύνελθε...Λες ασυναρτησίες. Δεν πιστεύω να πήρες τίποτα;"

Η Νάντια βγήκε από το παραλήρημα και κοίταξε έκπληκτη την κολλητής της.

"Εντάξει."Της είπε αυτή. "Ήθελα να δω απλα αν με ακούς τόση ώρα."

"Πάντα σε ακούω χαζή. Απλά είμαι αναστατωμένη και δεν ξέρω τι λέω..." της έκανε μια μεγάλη αγκαλιά.

Μετά από μερικές στιγμές βγήκε μια νοσοκόμα από το δωμάτιο που είχαν τον Ζέιν. Τα κορίτσια πετάχτηκαν επάνω και την πλησίασαν.

"Πώς είναι;" Ρώτησε η Νάντια ενώ τα μάτια της παρακαλούσαν την γυναίκα να της πει κάτι καλό.

"Είναι πάρα πολύ τυχερός! Δεν είχε κανένα σπασμένο πλευρό ή σπόνδυλο και η χαρακιά ήταν εντελώς επιφανειακή. Απλά θα τον κρατήσουμε για προληπτικούς λόγους. Το επισκεπτήριο θα είναι αύριο στις δέκα όπου θα μπορέσετε να έρθετε και να τον πάρετε. Είναι αργά κορίτσια." Κοίταξε το ρολόι της 3:25."Καλύτερα να πάτε σπίτι να ξεκουραστείτε. Αύριο θα ήθελα να συμπληρώσετε μια φόρμα για το πως έγιναν τα τραύματα."