Η Τελευταία Ζωή

Διά πυρός και σιδήρου

"Τι εννοείς, η κόρη μου δεν βρίσκεται εδώ;" Η γεμάτη οργή φωνή της Κασσάνδρας πλημμύρισε τον χώρο, στέλνοντας ανατριχίλες στα κορμιά όλων. "Εσύ τι κάνεις εδώ;" Απευθύνθηκε στον Aaron που την κοίταζε παγωμένος.

"Ούτε εγώ ήθελα να είμαι εδώ, αλλά δεν είχα επιλογή. Δεν είναι δα και ότι όταν με ανέσυρε από το βασίλειο των Σκιών ο Αζαζελ, με ρώτησε αν ήθελα να έρθω πίσω στην ζωή μέσα σε αυτό το άθλιο σώμα!" Τα μάτια του Aaron γυάλιζαν από μίσος.

"Ποίος από όλους εσάς τους ανόητους το έκανε; Ποιος με έφερε πίσω στην ζωή;"

"Δεν είναι εμφανές, μητέρα;" Της είπε ο μάγος φτύνοντας τις λέξεις; "Το βλαστάρι σου δεν άντεχε στιγμή μακριά σου, χαραμίζοντας πολύτιμη ενέργεια για το τομάρι σου." Δεν μπορούσε πλέον να ελέγξει τα λόγια που γλιστρούσαν σαν χείμαρρος από το στόμα του. Είχε κουραστεί με την συμπεριφορά της Κασσάνδρας. Μια ζωή ήταν απότομη και σκληρή με όλους εκτός απο την κόρη της, για την οποία μπορούσε να θυσιάσει χωρίς δεύτερη σκέψη.

Όλοι τους παρακολουθούσαν με τρόμο και προσήλωση. Περισσότερα άτομα μαζεύονταν για να αντικρίσουν το ανατριχιαστικό θέαμα του νεκρού αγοριού και της μισόγυμνης γυναίκας με τα μάτια που τρυπούσαν την ψυχή σου.

"Πρόσεχε την γλώσσα σου γιέ, θα το μετανιώσεις! Δεν φτάνει που συμμάχησες με τα τέρατα της αβύσσου, έχεις και το θράσος να αντιμιλάς;"

Τώρα είχαν αρχίσει να καταφτάνουν και οι μάγοι. Ένας ένας, αντικρίζοντας την όψη της Κασσάνδρας, έπεφταν στα γόνατα και προσεύχονταν. Ψίθυροι και ύμνοι γέμισαν την νύχτα. Από την γωνία ξεπρόβαλε η Ειρέν. Πρώτα είδε το νεκρό παιδί στο πάτωμα, με τον τρόμο να σχηματίζεται στα γλυκά χαρακτηριστικά της. Μετά σήκωσε το κεφάλι και την είδε. Έστεκε υπερήφανη και άτροτη, με τα μαύρα μαλλιά της να παρασύρονται από τον κρύο άνεμο.

"Κυρία Κάσσι; Δεν μπορεί..." Αψηφώντας τον τρόμο όλων, έτρεξε και χώθηκε μέσα στην αγκαλιά της πανύψηλης γυναίκας με τα δάκρια να τρέχουν στα μάγουλά της. Η Κασσάνδρα έπιασε το πρόσωπο της Ειρέν και σκούπισε τα μάτια της. "Η Νάντια δεν θα πιστεύει στα μάτια της!" Αναφώνησε η κοπέλα.

"Παιδί μου, πολύ φοβάμαι πως η κόρη μου κατάφερε και το έσκασε από ένα μαγεμένο κάστρο, περιτριγυρισμένο από δαίμονες και μάγους." Είπε κοιτάζοντας τον Aaron πίσω από την Ειρέν. Δίπλα του ήρθε και στάθηκε ο Τζο.