Η Τελευταία Ζωή

Hymn For The Missing

Ο Τζο βρισκόταν ανάμεσα σε δύο αγγέλους-στρατιώτες, αντικρούοντας το ένα χτύπημα μετά το άλλο. Φαινόταν απίστευτα κουρασμένος, αλλά η τεχνική του δεν τον εγκατέλειπε στιγμή.

Ο Αζαζέλ έφερε το κεφάλι του δίπλα στης Νάντιας, προστατευτικά και έκλεισε το ελεύθερο χέρι της στο δικό του. "Οι άγγελοι είναι χαμένοι από χέρι." Ομολόγησε και τράβηξε ελαφρά την γούνα του Λύκου, προς την κατεύθυνση του Τζο. Το Θηρίο υπάκουσε και βάζοντας δύναμη στα πισινά του πόδια, έκανε ένα μεγάλο άλμα. Προσγειώθηκε λίγα μέτρα μακριά από τον Τζο.

Οι στρατιώτες, προσέχοντας την πελώρια κοψιά του Άραγκον, αφαιρέθηκαν στιγμιαία από την μάχη και τότε ο Τζο βρήκε την ευκαιρία και τους έβγαλε εκτός, χωρίς να τους πληγώσει βαριά. Αυτή ήταν ανέκαθεν η τακτική του. Ακόμα και πριν αποστατήσει, μισούσε την βία. Την χρησιμοποιούσε μόνο όταν ήταν απαραίτητη. Άλλωστε ήταν επιστήμονας, όχι στρατιώτης.

Ο Αζαζέλ χαμογέλασε μελαγχολικά στον αγαπημένο του φίλο και ο Τζο του ανταπέδωσε. "Ώρα να πηγαίνουμε." Φώναξε ο Αζαζέλ. "Η δεσποσύνη σου θα αδημονεί. Η κούρσα σου σε περιμένει. Θα τα καταφέρουν και χωρίς εμάς." Γύρισε και κοίταξε προς το μέρος του Λούσιφερ, που αποκολλούσε ένα κεφάλι από το σώμα του. Η Νάντια, που παρακολουθούσε εξίσου την σκηνή, αναγούλιασε. Ο Αζαζέλ έκρυψε το πρόσωπο της στο στέρνο του και χάιδεψε τα μαλλιά της. Μετά στράφηκε ξανά προς τον Τζο. "Τι περιμένεις λοιπ..." Πριν προλάβει να ολοκληρώσει, ένα βέλος τον χτύπησε στην πλάτη, ρίχνοντας τον από τον λύκο.

Η Νάντια ούρλιαξε και ο Τζο είχε πιάσει ήδη ένα μικρό στιλέτο από τον αναίσθητο άγγελο δίπλα του και το εκσφενδόνισε προς την μεριά του κυνηγού, που τώρα στεκόταν όρθιος.

Με γρήγορες κινήσεις, ο δεύτερος το απέφυγε και επιτέθηκε στον Αζαζέλ.

Αν ο χρόνος ήταν όντος υποκειμενικός, η επόμενη σκηνή κινήθηκε σαν κάποιος να είχε αφαιρέσει την βαρύτητα από τον χώρο. Αισθήσεις και μυαλό άργησαν να συγχρονιστούν. Τα μάτια της το είδαν αλλά ο εγκέφαλός της δεν μπορούσε να το επεξεργαστεί.

Έτσι είναι όταν χτίζεις το σύμπαν σου πάνω σε ψυχές. Μέσα σε μια στιγμή μπορεί όλο να καταρρεύσει.

Ο κυνηγός βρέθηκε δίπλα στον πεσμένο Αζαζέλ. Το τσεκούρι του έλαμψε όπως το ύψωσε πάνω από το στέρνο του δαίμονα.

Και όταν φτάσει η στιγμή που θα πάρεις την τελευταία σου ανάσα, τίποτα άλλο δεν θα έχει σημασία παρά μόνο το πώς έζησες την ζωή σου.