Μπερδεμένη Αγαπη

Κεφαλαιο-5ο

Πλευρά Κατερίνας

..Μου έπεσε ο καφές κάτω..

Αγνωστος: "Κοπελιά κοίτα και λίγο που πηγαίνεις!" Λέει μια ωραία αντρική φωνή..

Εγω: "Πας καλά παιδάκι μου στραβός είσαι?" Λέω φανερά εκνευρισμένη χωρίς να τον κοιτάξω..

Σκύβει να με βοηθήσει να μαζέψουμε τον καφέ και τότε κοιταζόμαστε...

Για ενα λεπτο μου κοπηκε η ανασα! Θεέ μου! Δεν το πιστευω!! Είναι αυτός! Είναι ο κούκλος που είδα τότε στο Ρέθυμνο! Εε όχι αν είναι δυνατόν ονειρεύομαι! Τσιμπήστε με!!

Μόλις με βλέπει χαμογελάει..Με θυμάται ακόμα μάλλον..

Άγνωστος: "Πάντως πρέπει να το κόψουμε αυτό με τους καφέδες..

Εγω: (Γελαω) "Ναι όντως..Μα τι κάνεις εσύ εδώ?"

Άγνωστος: "Είμαι ένας από αυτούς που έκαναν μεταγραφή σε αυτό το σχολείο..Εσύ τι κάνεις εδώ?"

Εγω: "Είναι σχολείο μου μήπως?" Του λέω ειρωνικά..

Αγνωστος: "Ααα ναι σωστά..Παρεπιπτοντως, γεια είμαι ο Άγγελος..

Άγγελος..Αχχ τι υπέροχο όνομα!! Είναι το αγαπημένο μουυ!

Εγω: "Κατερίνα, χάρηκα..

Άγγελος: "Ωραίο όνομα..Λέει και μου κλείνει το μάτι..Πω πω τρελαίνομαι! Νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει γρηγορότερα από το κανονικό..Είναι γλύκας!

Εγω: "Και το δικό σου.." Του λέω και του κλείνω κι εγώ το μάτι..

Αγγελος: "Τι εδώ καθισμένοι θα τη βγάλουμε?"

Εγω: "Σωστά.." Λέω και σηκώνομαι..Είναι που είμουν τόσο απορροφιμενη..

Άγγελος: "Πάμε μια βόλτα να μου δείξεις το σχολείο? Αν δε σε πειράζει.."

Εγω: Οχου το! Φυσικά κουκλε μου! "Ναι, κανένα πρόβλημα.."

Κάναμε μια βόλτα στο σχολείο και παράλληλα μιλούσαμε..Είναι 16 και πάει πρώτη λυκείου..Αχχ θα είμαστε μαζί! Τέλεια!! Ποιος το περίμενε ότι θα τον ξανά συναντήσω..?? Πω πω νιώθω μια ανεξήγητη χαρά! Είναι τόσο γλυκος! Κι έχει απερίγραπτη πλάκα..Μόλις γνωριστήκαμε και είναι σαν να τον ξέρω χρόνια..Είναι υπέροχος!