Κεφάλαιο-105ο

479 55 29
                                    

Πλευρά Κατερίνας

Τέσσερα χρόνια μετά..

"I know it breaks your heart..Moved to the city in a broke down car and..Four years, no calls.."          

Τέσσερα χρόνια, χωρίς τηλέφωνα..Αυτό ταιριάζει απόλυτα σε μένα και σ' αυτόν..

Έχω τα μάτια μου κλειστά και χάνομαι στη μελωδία του τραγουδιού..

Τον μισώ..Πώς μπόρεσε? Γιατί το 'κανε αυτό? Θα μπορούσε να μου μιλήσει πρώτα..Να μου εξηγήσει..

Ήταν ο κόσμος μου όλος και αυτός που με κατέστρεψε!

Νιώθω τα μάτια μου υγρά και αμέσως τα σκουπίζω..

Ούτε ένα δάκρυ δεν αξίζει, ούτε ένα!

Κι επίσης δεν έχασα μόνο αυτόν, αλλά και όλη την παρέα..

Ο καθένας έχει πάρει το δρόμο του και αυτό με έχει στεναχωρίσει αφάνταστα, αφού έχουμε περάσει τόσα μαζί..

Το κινητό μου χτυπάει διακόπτοντας το τραγούδι και τις σκέψεις μου..

Εγώ: "Ναι?"

-: "Έλαα!"

Εγώ: "Ποιος?"

-: "Πες τώρα ότι δε με ξέρεις..?"

Εγώ: "Ποια είσαι κορίτσι μου?"

-: "Η Φατμαγκιούλ..Δε με θυμάσαι? Η συγκάτοικός σου στην Ψειρού?"

Εγώ: "Εύαα?!"

Εύα: "Αμήν!"

Εγώ: "Έχεις αλλάξει αριθμό εδώ κι ένα χρόνο, αγάπη μου.."

Εύα: "Ναι ξέρω..Χαθήκαμε εε?"

Εγώ: "Ναι ρε γαμώ το..Τι κάνεις ρεε?"

Εύα: "Όλα καλά..Πήρα να σου πω ότι αύριο κανονίσαμε ένα πάρτι για να βρεθούμε όλη η τάξη μετά από τέσσερα χρόνια!"

Εγώ: "Υπέροχα! Και πού θα γίνει?"

Εύα: "Στο γνωστό κλαμπ που πηγαίναμε στο Ηράκλειο!"

Εγώ: "Ωραία! Σάββατο αύριο, δεν έχουμε σχολή οπότε θα κατέβω Κρήτη σήμερα.."

Μπερδεμένη ΑγαπηWhere stories live. Discover now