Μπερδεμένη Αγαπη

Κεφάλαιο-67ο

Πλευρά Κατερίνας

-: "Παράτα την!" Ακούγεται μια φωνή λίγο πιο πέρα..Αυτός είναι..

Μανώλης: "Μπα? Τώρα τη θυμήθηκες?" Ειρωνεύεται..

Άγγελος: "Σε αντίθεση μ' εσένα, εγώ πάντα τη σκέφτομαι..Δεν την έχω μόνο για ένα πήδημα όπως κάποιοι εδώ γύρω!" Απαντάει με νόημα και μας πλησιάζει..

Μανώλης: "Τώρα τι θες? Να πλακωθούμε?"

Άγγελος: "Εγώ δεν έχω πρόβλημα, εσύ πρόσεχε μη μας κλάσεις τ' αρχίδια!" Μόλις τελειώνει τη φράση του, ο Μανώλης του ρίχνει μια μπουνιά και αμέσως μετά ο Άγγελος του δίνει να καταλάβει δίνοντάς του μια κλωτσιά στην κοιλιά..Ύστερα τον πιάνει από τη μπλούζα, τον σηκώνει και τον πετάει πάνω σε ένα τζάμι, το οποίο σπάει..Έπειτα γυρίζει προς το μέρος μου:

Άγγελος: "Σε πείραξε?" Λέει και χαϊδεύει το μάγουλό μου..Το σημείο που άγγιξε ανατρίχιασε..

Εγώ: "Όχι.." Απαντάω και κατεβάζω το κεφάλι μου για να αποφύγω την οπτική επαφή μαζί του..Πονάει να μην τον έχω! Αμέσως μετά σηκώνει με το δάχτυλό του το πηγούνι μου κι ενώνει τα χείλη μας..Πόσο μου 'λειψε η γεύση που αφήνουν τα χείλη του στα δικά μου! Το φιλί μας διακόπτεται γρήγορα από μια φωνή:

-: "Τι χάλια είναι αυτά? Πώς έπεσες στο τζάμι παιδί μου?" Λέει απευθυνόμενος στο Μανώλη..

Μανώλης: "Ο μαλάκας από 'κει φταίει!"

-: "Ωραίος τρόπος! Και οι δύο στο γραφείο μου τώρα!" Λέει και ο Μανώλης προχωράει πρώτος..Ο Άγγελος μου ρίχνει ένα τελευταίο βλέμμα και ακολουθεί..

[..]

Πλευρά Άγγελου

Τι ωραία τι καλά..Κάθε φορά που πάω στο γραφείο του διευθυντή δε μου βγαίνει σε καλό! Μπράβο! Ωραία τα κατάφερες μαλάκα! Εσύ σκασμός! Από πότε οι ουρακοτάνγκοι έχουν και λόγο? Από τότε που οι μπαμπουίνοι αρχίζουν να πηγαίνουν στο γραφείο του διευθυντή..Τελικά εσύ το θες το περισσότερο ξύλο, όχι ο Μανώλης!

Προχωράω προς το γραφείο του διευθυντή, με το Μανώλη να βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά μου, χτυπάει, ανοίγει την πόρτα και περνάμε μέσα..Την προβλέπω την αποβολούλα!