Μπερδεμένη Αγαπη

Κεφάλαιο-37ο

Πλευρά Κατερίνας

Πάω και ανοίγω την πόρτα αλλά δεν είναι η μαμά μου..Είναι ο μελαχρινός που βασανίζει τις σκέψεις μου..Πφφ τι θέλει τώρα? Δε βγαζει λέξη απλά μπαίνει μέσα, κλείνει την πόρτα πίσω του, με πιάνει, με κολλάει πάνω της και με φιλάει έντονα και παθιασμένα..Είχα μέρες να νιώσω τη γεύση του και μπορώ να πω πως μου έλειψε εκνευριστικά πολύ..

Άγγελος: "Άσε με να σου εξηγήσω.." Λέει αφού με αφήνει να ανασάνω..

Εγώ: "Κοίτα-"

Άγγελος: "Απλά άσε με.." Λέει και με ξαναφιλάει..Αμέσως μετά πάμε στο δωμάτιο μου..Παρόλο που τα ξέρω θα τον ακούσω να δω τι θα μου πει..

Πλευρά Άγγελου

Μπαίνουμε στο δωμάτιο της..Μυρίζει το μεθυστικό άρωμα της και με τρελαίνει..Αρχίζω να της εξηγώ όλη την αλήθεια..

Κατερίνα: "Τα ξέρω όλα..Μου είπες ακριβώς τα πράγματα που μου είχαν πει τα παιδιά.."

Εγώ: "Και με πιστεύεις?"

Κατερίνα: "Ναι.."

Εγώ: "Ωραία..Μισό να σου δώσω κάτι.." Βγάζω το βραχιόλι και της το περνάω στο χέρι της..

Κατερίνα: "Σου είπα ότι είναι υπέροχο?"

Εγώ: "Μπορεί..Αλλά τη δικιά σου υπεροχή δεν την φτάνει..Χρόνια μας πολλά έρωτα μου.." Της λέω και την κοιτάζω βαθιά μέσα στα πανέμορφα μάτια της..

Κατερίνα: "Χρόνια μας πολλά αγάπη μου.." Αγκαλιαζομαστε σφιχτά και φιλιομαστε..Πόσο μου έλειψαν τα φιλιά της!

Εγώ: "Συγνώμη που σε έκανα να κλαις..Ειλικρινά-"

Κατερίνα: "Σσσ..Δε φταις εσύ είχες μεθύσει..Εγω συγνώμη που δεν έκατσα να σε ακούσω.." Λέει και μου χαϊδεύει τα μαλλιά..

Εγώ: "Πεθαίνω για σένα.."

Κατερίνα: "Εγω να δεις! Ορίστε το δωράκι σου..Νομίζεις σε ξεχασα?"
Μου δίνει ένα αρκουδάκι που κρατάει τέσσερις καρδιές και πάνω σε αυτές λέει "σ'αγαπω" σε τέσσερις διαφορετικές γλώσσες..Καλό είναι..Όοο 'νταξει γαμάτο είναι! Οτιδήποτε δικό της είναι τέλειο!