Μπερδεμένη Αγαπη

Κεφάλαιο-89ο

Πλευρά Ελευθερίας

Ειρήνη: "ΕΛΆΤΕ ΚΆΤΩ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΉΡΘΑΝ!" Φωνάζει από κάτω και φεύγουμε..

Ωωω Θεέ μου, Παναγία μου, Άγιοι Πάντες μου, Άγιε Νικόλαέ μου, Αγ- ΤΟ ΚΑΤΑΛΆΒΑΜΕ, ΆΦΗΣΕΣ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΊΕΣ ΚΑΙ ΈΠΙΑΣΕΣ ΤΟΥΣ ΑΓΊΟΥΣ ΤΏΡΑ! Θα σου απαντήσω όταν κατέβω κάτω..

Όπως έλεγα..Χριστέ μου, Παναγία μου! Τι ήταν κι αυτό? Όταν άκουσα τη συζήτηση του Χάρη και του Άκη μου κόπηκαν τα πόδια! Και το παράθυρο που βρισκόταν δίπλα μου δε βοηθούσε καθόλου..Έτοιμη είμουν να το ανοίξω και να πέσω από κάτω! Και για πιο λόγο δεν το 'κανες είπαμε? Και να σε αφήσω να χαρείς με το θάνατό μου? Καλό αστείο! Αν υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο θα πεθάνω, θα είναι το γέλιο που θα ρίξω όταν θα σε κάνουν βόλτες με τη νεκροφόρα!

ΧΑ! ΦΆΕ ΤΑΠΊΔΙ!

Τι τι τιιι? Το βουλώσαμε τώρα εε?

Εύα: "Μ'ακούς μωρή?"

Εγώ: "Έλα!"

Εύα: "Λέω, μήπως ξέρεις που είναι η Κατερίνα και ο Άγγελος?"

Εγώ: "Σπίτι του Άγγελου?" Ειρωνεύομαι..

Εύα: "Δε θα 'ρθουν?"

Εγώ: "Όπου να 'ναι.." Λέω και πάω στην κουζίνα, όπου βρίσκω τη Μαριλένα να παίρνει δύο χάπια στο χέρι της και την ώρα που πάει να τα βάλει στο στόμα της:

Εγώ: "Όχι μη! Τι πας να κάνεις? Η ζωή είναι ωραία! Μη! Σκέψου τα νιάτα σου!!"

Μαριλένα: (Με κοιτάει παραξενεμένη) "Μαλάκινση είναι αυτή..Πηγαινοέρχεται!"

Εγώ: "Νόμιζα πως-"

Μαριλένα: "Ντεπόν είναι μωρή πυροβολιμένη ΝΤΕ-ΠΟΝ! Είπα να πιω δύο για να συνέλθω απ' το σοκ με τα αγόρια πριν λίγο.." Λέει, βάζει τα χάπια στο στόμα της και πίνει νερό..

Εγώ: "Εγώ ακόμη να συνέλθω.."

Μαριλένα: "Πάρε.." Μου δίνει δύο και τα καταπίνω..

Εγώ: "Ευχαριστώ.."

Μαριλένα: "Πώς τα καταφέραμε όμως να ελευθερώσουμε την Κατερίνα..Ούτε διασώστες να είμασταν!"