Μπερδεμένη Αγαπη

Κεφάλαιο-40ο

Πλευρά Κατερίνας

Αποφάσισα επιτέλους να ξυπνησω..Μμμ και τι ξύπνημα! Μα τι φάση? Πως κοιμηθηκαμε χθες βράδυ? Ηηη! Πρώτον..Τα πόδια της Ελευθερίας είναι στη μούρη μου..Δεύτερον..Το κεφάλι του Άρη είναι στην κοιλιά μου..Τρίτον..Ο κωλος της Εύας είναι στα πόδια μου και τέταρτον και καλύτερο? Ο Άγγελος με έχει καβαλήσει κανονικά! Αχ τι ωραία που περνάω! Καλύτερο ξύπνημα δεν έχω ζήσει..Γουρούνια πια! Όπου βρούνε πάνε και κοιμούνται..Εγω πότε το επέτρεψα αυτό? Καλά ε καλά! Σηκώνομαι με απόλυτη δυσκολία και βγαίνω έξω..Ας τους ξυπνησω..

Εγω: "Εεε ξυπνήστε!" Φωνάζω και ταρακουνάω τη σκηνή με δύναμη ώστε αυτή πέφτει πάνω τους..Το σουργελο ο Ιάσονας, χάλια την έστησε!

Εύα: "Μωρηηη!" Φωνάζει και βγαίνει..

Ελευθερία: "Πάλι έπεσε αυτό?" Λέει και ακολουθεί την Εύα..Μετά βγαίνει ο Χάρης..

Χάρης: "Το μαλάκα..Μ'αρέσει που ήταν και στους προσκόπους!"

Ειρήνη: "Βουλιάξαμε?" Αα καλά..Εκτός κλίματος ως συνήθως..

Εγώ: "Σκάστε, βαλ' τε μαγιό και βουτήξτε!" Ευτυχώς το κάνουν και μπαίνουν στη θάλασσα..Μετά από λίγο βγήκε και ο Άγγελος..Μμμμ, σωματαρα μου εσύ..Τι καυτοί κοιλιακοί! Έτσι μου έρχεται να τους φάω! Εε..Σε κρίση είμαστε, λιγοστέψανε και τα λεφτά, δεν έχουν οι άνθρωποι τι να φάνε..Άλλοι τρώνε σκατά, άλλοι απ' τα σκουπίδια και άλλοι κοιλιακούς..Για να μη φας λοιπόν καμιά ξανάστρουφη, σκασε! Όχι εγώ! Ο Τσίπρας! Αυτός τα κάνει όλα! Αποκεφαλισμος στον Τσίπρα, οέο!! Άσε τον Τσίπρα στ' αυγά του μην μπεις εσύ στη θέση του! Μμμμ..Κρυάδες!! Ναι οκευ χεσε μας τώρα!
Ο Άγγελος με πλησιάζει με μια ένταση στο βλέμμα του..Πολύ μ'αρεσει όταν με κοιτάει έτσι..Λιώνω! Νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει σε αφύσικους ρυθμούς καθώς πλησιάζει..

Εγώ: "Βρε βρε.." Λέω παιχνιδιάρικα..Αυτός δεν απαντάει..Με πιάνει από τη μέση, με κολλάει απότομα πάνω του και με φιλάει..Ανατριχιάζω..Το φιλί του καυτό πάνω στα χείλη μου..Επίσης κτητικό και απαιτητικό..Σαν να θέλει να ανασάνει και μόνο αν με φιλήσει μπορεί να το καταφέρει..Λες και νομίζει ότι θα με χάσει γι' αυτό με σφίγγει όλο και περισσότερο πάνω του..Πόσο μ'αρεσει! Ανταποκρινομαι αμέσως..Καθώς με φιλάει δεν υπάρχει τίποτα άλλο που μπορώ να δω εκτός αυτόν..Τίποτα που μπορώ να νιώσω έκτος από αυτόν..Τίποτα που μπορώ να σκευτω εκτός αυτόν..Καταρρέω κανονικά μέσα στη σφιχτή αγκαλιά του..Δεν ξέρω κι εγώ πόση ώρα φιλιόμασταν μέχρι που απομακρυνθήκαμε..Ευτυχώς γιατί δε μπορούσα να ανασάνω..Όταν με φιλάει μου κοβεται η ανασα..Δεν ξέρω κι εγώ πως αντέχω τόση ώρα..Όταν νιώθω τα χείλη του να αιχμαλωτίζουν τα δικά μου έτσι έντονα, χάνομαι στον παράδεισο και στην κόλαση μαζί..Τι μου έχει κάνει? Τι ένταση είναι αυτή μεταξύ μας ξαφνικά? Όχι ότι δεν υπήρχε αυτή η ένταση από πάντα..Αλλά νιώθω να αυξάνεται μέρα με τη μέρα..Τον θέλω εκνευριστικά, γαμημένα πολυ!