Μπερδεμένη Αγαπη

Κεφάλαιο-45ο

Πλευρά Κατερίνας

Ο πίθηκος, ωω συγνώμη..Ο Μπαμπουινοπιθικοφλαμιγκομαλακοβάτραχος..Με πήρε μαζί του και δεν έχω την παραμικρή ιδέα που με πάει..Στο διάολο! Έχει καταντήσει αηδία αυτό το πράγμα, το να μας πιάνουν και να τους ξεφεύγουμε συνέχεια..Και που ξέρεις ότι θα ξεφύγετε? Άλλος πιθηκολαίμης από κει! Ωραία με βοηθάς και συ..

Με πάει σε ένα απόμακρο μέρος και τότε επιτέλους με αφήνει..

-: "Για το καλό σου θα κάνεις ότι σου λέω!" Λέει απότομα..Εεε πρρ! Μην κλάσεις μόνο!

Εγώ: "Για το καλό της μούρης σου και γενικά το δικό σου, άσε με να φύγω!" Λέω με την ίδια ένταση..Τότε βγάζει ένα πιστόλι:

-: "Είσαι πολύ τυχερή μικρή..Κάλλιστα θα μπορούσα να σε έχω καθαρίσει με ένα πάτημα της σκανδάλης σε δευτερόλεπτα..Ή μήπως προηγείται ο Άγγελος?"

Εγώ: "Μη διανοηθείς να πειράξεις κανέναν, αλλιώς την έκατσες!"

-: "Αντιθέτως αυτή που την έκατσε είσαι εσύ και η παρέα σου, γι' αυτό θα κάνεις ότι σου πω!"

Εγώ: "Λέγε!"

-: "Θα με φιλήσεις!"

Εγώ: "Ξέχασε το!"

-: "Μήπως είπα ότι έχεις επιλογή? Αν δεν το κάνεις θα σου πάρω ό,τι πολυτιμότερο έχεις!" Γαμώ τον Τσίπρα γαμώ! Αφήνει όλα τα ψυχανώμαλα να αλωνίζουν! Κι εγώ τώρα πως θα ξεφύγω μου λέτε? Πριν προλάβω να αντιμιλήσω χτυπάει το κινητό του..Πάει πιο πέρα να μιλήσει, ώστε να μην τον ακούω, και παράλληλα με σημαδέυει με το όπλο του..Ξέρω πως αν προσπαθήσω να φύγω θα κάνω βλακεία..

Πλευρά Απαγωγέα

Ξαφνικά χτυπάει το κινητό μου και απομακρύνομαι κάπως από κοντά της για να μη με ακούσει και ταυτόχρονα τη σημαδέυω με το πιστόλι..

Εγώ: "Έλα ρε.."

-: "Έλα είμαι εδώ.."

Εγώ: "Ωραία..Ξέρεις τι να κάνεις.."

-: "Πόσες περίπου φωτογραφίες να τραβήξω?"