Μπερδεμένη Αγαπη

Κεφάλαιο-99ο

Ένα χρόνο αργότερα...

Πλευρά Άκη

Εγώ: "Έλα Μάνο, πάμε να τους πούμε να κατέβουν.." Φτάνουμε στο δωμάτιο της Ειρήνης..

Μάνος: "Μισό! Ακούω κάτι από μέσα.."

Στήνουμε αφτί και ακούμε μια συζήτηση..

Ειρήνη: "Το έβαλες?"

Ιάσονας: "Όχι δε μπαίνει.."

Ειρήνη: "Βαλ' το πιο δυνατά!"

Ιάσονας: "Μπήκε λίγο.."

Ειρήνη: "Αχ, πονάει!"

Ιάσονας: "Μωρό μου..Να σπρώξω λίγο ακόμα?"

Ειρήνη: "Όχι, πονάω πολύ!"

Εγώ: "Τώρα βρήκανε?"

Μάνος: "Όπου να 'ναι το κάνουν? Ατρόμητοι!"

Ιάσονας: "Καλά ας δοκιμάσουμε άλλο παπούτσι.."

Εγώ: "Ηηη άκυρο!"

Μάνος: "Και πού να το φανταστώ?"

Εγώ: "Πάμε.." Μπαίνουμε μέσα στο δωμάτιο..

[..]

Πλευρά Άγγελου

Είμαι στην κουζίνα, της Ειρήνης, και πίνω νερό, όταν ξαφνικά η πόρτα ανοίγει..

Κατερίνα: "Ενοχλώ?" Ρωτάει και με κοιτάζει προκλητικά..

Εγώ: "Καθόλου.." Της απαντώ και με πλησιάζει..Την πλησιάζω κι εγώ αργά..

Πλησιάζουμε κι άλλο, ώσπου βλέπω ένα βάζο με μερέντα, στον πάγκο δίπλα της..

Πάει να πέσει στην αγκαλιά μου, όμως τελευταία στιγμή κάνω πιο πέρα και πέφτει κάτω..

Εγώ: "Αχχ! Πού είσουν και σε πεθύμησα?" Ρωτάω τη μερέντα..Περιμένεις απάντηση τώρα? ΣΟΥΤ!

Κατερίνα: "Είσαι..." Ακούω απ' το πάτωμα..Ωχ! "Τόσο αργόστροφος και καθυστεριμένος!" Λέει τελικά και με κοιτάζει έξαλλη..

Εγώ: "Έμμ.."

Επικρατεί ησυχία μερικών λεπτών..