Μπερδεμένη Αγαπη

Κεφαλαιο -7ο

Πλευρά Αγγέλου

Ξύπνησα το πρωί και ένιωθα κάπως παράξενα, αφού όλη η πλάτη μου με πονούσε..Μέσα σε λίγα λεπτά συνειδητοποιησα ότι δε βρισκόμουν στο δωμάτιο μου αλλά..Στο παγκάκι μια παιδικής χαράς?? "WTF δηλαδή! Τι κάνω εγώ εδώ?" Ρωτάω τον εαυτό μου χωρίς να περιμένω απάντηση..Ξαφνικά γυρνάω και βλέπω την Κατερίνα να κοιμάται σαν γουρουνάκι μέσα στην αγκαλιά μου..Για να πω την αλήθεια είναι τόσο όμορφη και τόσο χαριτωμένη..Κι αυτά τα χειλάκια της..Έτοιμα για φίλημα είναι..Κουκλαρα μου εσύ! Όπα όπα! Έχεις κοπέλα κύριος! Λέει η φωνή της λογικής μέσα στο κεφάλι μου..Μα σωστά..Τι λέωω?!! Αλλά δε θέλω να τη βγάλω από την αγκαλιά μου..Μ'αρέσει η ζεστασιά της.. Φίλος κάτι είπαμε! Εεε σκασε και συ πρωινιατικα!!
Βγάζω το κινητό μου από την τσέπη μου και κοιτάζω την ώρα..Είναι 9:00..
9:00??? Έχουμε χάσει ήδη την πρώτη ώρα! Άλλο που δε θέλω αλλά θα μας κρεμάσουν απ' τα πολυφωτα! Δε θέλω να την ξυπνησω..Είναι τόσο γλυκιά..Αλλά πρέπει..

Εγω: "Κατερίνα??"

Καμιά απάντηση..

Εγω: "Κατερίνα ξυπνά 9:00 πήγε..Έλα πριγκίπισσα μου..

Το τελευταίο το είπα σχεδόν από μέσα μου..Αλλά..Κάτσε γιατί το είπα..??

Κατερίνα: "Μάνα, άσε μας νυσταζω!"

Εγω: "Δε θα 'θέλες να μάθει η μάνα σου που είσαι.."

Κατερίνα: "Κάνα 10 λεπτο ακόμα..Ίσα ίσα να χάσουμε την πρώτη ώρα.."

Μα πάει καλά?

Εγω: "Έννοια σου και τη χάσαμε μόνο ΣΉΚΩ!" Της φώναξα για να ακούσει..

Κατερίνα: "Τώρα, τώρα.."

Μάλλον δεν έχει επαφή με το περιβάλλον ακόμα..Θα στην κάνω εγώ να έχει..
Πιάνω ένα μπουκαλάκι νερό που βρήκα δίπλα μου και της το χυνω στη μούρη..

Κατερίνα: "Ααα!! Βρέχει εδώ μέσα?

Εγω: "Ξυπνααα!! Δεν είσαι μέσα εισαι έξω! Ε-ΞΩ..Στην παιδική χαρά μας πήρε ο ύπνος..

Πετάγεται απότομα..

Κατερίνα: "Τι??! Όταν λες μας πήρε ο ύπνος για πόσο εννοείς?