SEDUCING MY BROKENHEARTED BESTFRIEND Book 2: Painting His Own Love Story

Chapter 39

[Jacob]

I try to find Rain and Zeke in every restaurant in town pero wala.
"Nagsinungaling ka lang ba sa akin about the date Rain?" naibulong ko as i exit the last restaurant in town.
Walang Rain at Ezekiel. Kahit magdisguise pa sila makikilala ko pa rin si Rain. Pero wala.
Tinawagan ko si Snow.
"Best?"
"Hmmm?"
"Hoy anong ginagawa mo at pa moan na yang boses mo?"
"Ugok! Umiinom syempre ano bang akala mo? Bakit ba? Nakita mo na si Rain?"
"Hindi pa eh. Is it possible ba na naglie lang sya sa atin about the date?"
"Possible pero bakit? Puntahan mo kaya sa bahay?"
"Lah. Nahihiya ako Snow. Ano naman ang sasabihin ko sa kanya?"
"Diskartehan mo nalang ugok! May gwapo dito lalapitan ko muna. Bye na!"
"Tss. Kahit kailan ka talaga Snow. Bye."
Naiiling na lamang ako. Nakakita lang ng gwapo pinabayaan na ako.
"Hay mga babae talaga. Ang hirap espellingin."
I drove to their mansion.
"Nakabukas ang ilaw ng kwarto nya ah. Andito nga sya."
Bigla akong kinabahan. "What should i do now? Ano ang idadahilan ko kung bakit ako nandito?"
Then an idea struck me.
Good thing medyo amoy alak pa ako. Di pa din naman ako totally sober.
Bumaba ako ng kotse at nagdoorbell.
I hope si Rain ang magbukas ng pinto.
Doorbell ako ng doorbell.
"Jacob?"
Good thing. Si Rain nga ang nagbukas ng pinto. Sobrang kaba ko but i have to do this.
"Hey... Rain." i act as if lasing na lasing ako.
Pasuray suray na nilapitan ko sya at sumandal sa pader malapit sa kanya.
"Lasing ka Jacob ah. Nasaan si Ate Snow?"
"Hmm. Snow? I dont know. Wala pa ba dito?" ginandahan ko pa ang acting. I try to hold her tapos i act as if matutumba ako.
"Watch out." sinalo naman ako nito.
"Ops sorry Rain. Hmm. Naparami yata ang nainom ko.hahaha" but i get a chance to hug her.
Hinigpitan ko na at sobrang miss na miss ko na sya.
"Jacob. Hey. Hindi ako makahinga. Ang laki mo naman kasi. Tara sa kwarto. Magpahinga ka muna. Mamaya ka na umuwi sa inyo."
Tsamba. Masosolo ko si Rain.
Napangiti ako ng palihim.
"Sa kwarto mo ba Rain? Wow naman ang bait pa din ng girlfriend ko."
Pasuray suray kaming pumasok ng bahay. Ganyan Jacob galingan mo pa ang pag arte ng makasama mo si Rain ng matagal.
"Hindi mo ako girlfriend Jacob. Si Ate Snow ang girlfriend mo. Stop talking nonsense." nagalit yata sa sinabi ko. I groaned. Act as if nakakatulog na ako sa kalasingan.
I hugged her even more.
"Teka Jacob. Hoy. Gising. Saglit lang. Ang bigat mo."
Ang bango ng mahal ko. Ang lambot pa din ng katawan nya kahit pumayat sya.
"I missed you babe." bulong ko. Ewan ko kung narinig nya.
Basta ang alam ko gustong gusto kong ganito ako kalapit sa kanya.
"Jacob andito na tayo sa kwarto ko. Ihihiga na kita sa kama ha."
Sinadya kong mawalan ng balanse at mapahiga sa kama habang nakadagan ako sa kanya.
"Jacob. Hey. Gising. Ano ba Ja-."
Hindi ko na matiis pa.
I kissed her.
Torriedly.
My tongue toyed with her lips as if trying to make her want me.
"Hmmmm." she moaned as i bite her lips for my tongue to penetrate her mouth.
My tongue find its mate.
Ginalugad ko ang loob ng bunganga nya hanggang matagpuan ang aking pakay.
I tried to squeeze her butt pero i may have made a wrong move dahil tinulak ako nito.
"Sleep Jacob. Bukas na tayo mag uusap."
Lumabas ito ng kwarto.

[Rain]
I had to leave Jacob who's sleeping in my room.
I had lo leave bago pa ako maipagkanulo ang sarili kong damdamin.
Yes. Aaminin ko. 3 years na ang nakalipas pero tanga yata ang puso ko. Si Jacob pa din ang tinitibok nito.
Napalitan man ng ibang puso ang puso ko ng dahil sa heart transplant hindi ko mawari kung bakit sya pa din ang tinitibok nito.
Andun pa rin yung kuryente tuwing nagdidikit ang aming katawan.
Yung pagbilis ng puso at pulso ko kapag nasa harapan ko lang sya.
Pero i had to disregard that thought. Kailangang iwasan kong isipin sya.
"Hindi tama. Sila na ni Ate Snow. I've given up years ago. Kinaya kong baliwalain ang damdaming ito sa loob ng 3 taon. Makakaya ko pa ito ng mas matagal pang panahon." Pero ang sakit lang. Lalo na nung nakita ko silang masaya ni Ate Snow sa network kanina parang tinatarak ang puso ko.
Oo im jealous. But i have to hide it.
Kailangang mapiligilan ko ang sarili kong makaramdam ng kahit ano patungkol kay Jacob.
---------------------------------
I heard Ate Snow's laugh as the door of our main gate opens.
"Wag ka nga mike. Hmm. Nakikiliti ako."
I saw ate with a man.
Kinakagat kagat nito ang leeg ng ate ko habang nakasandal si Ate sa pader.
"Ate!" sigaw ko dito.
Agad namang tumigil ang lalaki at pabalik balik ang tingin sa aming dalawa.
"Cool. Pretty babies. Twins." tatawa tawa pa ito.
"Umuwi ka na whoever you are. Ate pumasok ka na."
"Diba babe may gagawin pa tayo?" sabi nung mike yata.
"No. You are not doing anything with my Ate. Umuwi ka na."
Tumango naman si Ate sa pag sang ayon sa akin. Agad namang tumalikod paalis ang Mike na yun.
He is pissed. Nabitin yata.
Pasuray suray na pumasok si Ate sa bahay. Sinundan ko naman ito hanggang makarating kami sa sala.
"Ate. What are you doing?" Naupo ito sa sofa at napapapikit.
God! Ganito ba ang iniwan ko? Para silang mga ruthless animals. Akala ko they were happy together pero bakit ganito?
"Doing what Rain?"
Hinilot hilot nito ang sintido.
Ikinuha ko sya ng tubig sa kusina at pinainom.
"Hell! Ate may boyfriend kang tao. Si Jacob."
"But me and Jacob were just fr-"
I cut her off. Magdadahilan pa eh.
"Stop this nonsense Ate. Nagparaya ako diba? Dahil hiniling mo. Pero bakit ganito?"
She just stared at me with sleepy eyes.
"Ate wag mong hayaang mauwi sa wala ang pagsasakripisyo ko." singhal ko dito.
Napailing na lamang ito. I saw her try to hide her tears pero hindi nya nagawa.
"You shouldnt have leave Rain. Hindi nya ako minahal gaya ng inaasahan mo." Her tears started to fall.
"Ate? I've given you three years. I thought that was enough. Kailangan ko bang umalis muli?"
Umiling naman ito.
"Useless Rain. He love you that much that i cant replace you in his heart no matter what I do."
Naikuyom ko ang kamao.
Gago ka Jacob. Ate loves you this much pero patuloy mo lamang syang sinasaktan.
"Kaya ka ba nakikipag make out sa ibang lalaki para gantihan sya ate?" Hindi ko mapigilang maitanong. Umiling ito.
"I just wanted to live my life Rain. Hindi pwedeng masayang ang panahon by just feeling broken. Life should be live like its heaven." tumawa naman ito ng pagak.
"Lasing ka lang ate. You and Jacob should talk. Kailangang maayos nyo kung anong gusot meron kayo. Kailangang gawin mo lahat just for him to love you fully. Nagparaya na ako Ate. Hinding hindi na ako babalik pa sa kanya. Sayong sayo na sya ate."
Pero wala akong narinig na sagot mula sa kanya. Nakatulog na sya sa kalasingan.
"Oh God! My Ate! Kawawa naman sya. Jacob should learn his leasson. Hindi ko sya dapat bigyan ng pagkakataong makalapit na muli sa akin. I should restrain from falling for him again. Dapat si Ate na ang mahalin nya at hindi na ako."
---------------------------------
"Hey Jacob. Gising." he just groaned.
"Jacob i said wake up." dumilat naman sya and looked at me with dreamy eyes.
"What did you do to my ate?" napaupo ito sa kama and stared at me.
"I dont do anything to her. Bakit?" naghikab pa ito.
"Thats the problem Jacob. You didnt do anything. Wala kang naging effort para mahalin si Ate Snow. Patuloy mo lang syang sinasaktan Jacob."
"At bakit ako Rain? Hindi ba ako nasasaktan? Laruan mo ba ako? Puppet ba ako Rain? Uutusan mo akong mahalin sya gayong alam na alam mong ikaw lang ang mahal ko." Pinagsusuntok nito ang pader.
"Stop it Jacob." Nagsisisi tuloy ako kung bakit ginising ko pa sya. I can see blood on the wall. Ganun din sa kamao nya.
"Stop what Rain?"
"Stop hurting yourself."
"How can i stop hurting when i cant even stop loving you! 3 years rain pero ikaw pa rin ang mahal ko." Lumapit sya sa akin at kinuyumos ako ng halik.
"Stop. Hindi tama Jacob. I've given up. Nakamove on na ako Jacob. Its right that you do the same. Bigyan mo ng chance si Ate Snow Jacob."
"Snow and I are just be-"
"Im not going to get back to you Jacob. I dont love you anymore." pagsisinungaling ko.
"Thats bullshit Rain." he punch the wall even more. Nakakaawa.
Napagod yata sya sa pagsuntok sa pader kung kaya't napaupong nakayuko ito sa sahig.
"I said stop Jacob. Aaminin ko nasaktan ako when i've given you up. Pero tama lang dahil ayokong masaktan ang ate ko. And then i realized i had moved on. Wala na ang nararamdaman ko para sayo Jacob. Sa pagpapalit ng puso ko nawala na din ang damdamin ko towards you."
I cant seem to stop myself from staring at him.
Nasasaktan sya at nakikita ko yun. Pero tama lang na gawin ko ito.
Ate had also sacrificed for him. Kaya tama lang na hayaan kong tuluyang mahulog ang loob ni Jacob kay Ate.
Nagulat ako ng bigla itong tumayo at lumapit sa akin.
He hugged me. Nanginginig sya. I think his trying to prevent himself from hurting me.
"Look at me Rain." i did. Pero nagkamali yata ako.
I can see a mix of sadness, hurt, love and longing in his eyes.
"Nawala na ba talaga ang pagmamahal mo para sa akin Rain?" tumango naman ako pero nag iwas ako ng paningin.
I hope maniwala syang hindi ko na sya mahal.
He just smiled at me.
"Let me remind you then. Hayaan mong gawin ko ang lahat para maalala ako ng puso mo Rain." he kissed me and then walked out of my room.
"Oh God! How can i make him unlove me? How?"