SEDUCING MY BROKENHEARTED BESTFRIEND Book 2: Painting His Own Love Story

Chapter 42

[Jacob]

I saw jealousy on Rain's eyes habang magkaharap kami kanina sa restaurant.
She was silent but stares at me like she's going to punch me on the face.
Pinigilan ko lang matawa sa nakikita kong reaction sa mukha nya.
I think her thoughts about me and Snow being together do restrained her from giving away her feelings.
Hindi kasi marunong makinig ng explanation.
Nakapag usap kami ni Snow about her trying to tell the truth to Rain pero same sa nangyari sa pag eexplain ko...flop.
Kasi sarado ang isip at puso nya.
Thats why Snow and I decided to make a show para sya na mismo ang umamin sa totoong feelings nya. Operation making her jealous ang tawag namin dito.
"Do you think effective ang ginagawa nating ito best?" i ask Snow na tahimik lang na kumakain.
"I think so Jacob." Napabuntong hininga ito bago sumagot.
Medyo nababaghan din ako sa kinikilos nya. Kapag di namin kaharap si Rain parang ang seryoso nya tapos parang ang lalim ng iniisip. Hindi kagaya noon na kaming dalawa lang ang magkasama. Ang harot nya minsan tsaka sobrang mapagbiro.
Simula ng dumating si Rain naging ganito na ang pakikitungo nya sa akin.
"May problema ba Snow?"
Umiling naman ito at ngumiti.
"Napagod lang siguro ako sa byahe Jacob. Anyways tara sumunod na tayo kay Rain sa bar. Baka naglalasing na yun doon sa selos." Pinilit nyang ngumiti pero alam na alam kong peke lamang ito.
---------------------------------
Naabutan namin si Rain na nakapulupot sa isang hindi namin kilalang lalaki.
"Sh*t." napamura na lamang ako sa nakita. Halatang lasing na lasing si Rain habang inaakay ng lalaki palabas sana ng bar na ito.
Mabilis akong lumapit at pinagsusuntok ang lalaki hanggang mabitawan nito si Rain. Agad naman syang sinalo ni Snow.
"Get off of my girlfriend you son of a bitch."
Ewan ko kung saan ko nahuhugot ang lakas ko ngayon. Siguro dahil galit na galit ako sa gagong to.
"Stop it bro. Easy man. Sya ang lumapit sa akin. She even called me Jacob which i really am not." Sabi nito habang sinasalag ang mga suntok ko.
Hinihingal na kwenelyuhan ko sya.
"See this face man?" itinuro ko ang mukha ko. "Kapag nakita mo ang pagmumukhang to, lumihis ka na ng landas at baka mapatay na kita next time." agad naman itong tumayo at mabilis na tumalilis paalis sa bar na yun.
Nilapitan ko si Snow na akay akay si Rain.
"Rain wake up." tinapik tapik ko ang mukha nito.
She tried to open her eyes.
"Jacob. Hmm. I thought we're going to my room. I need to prove you i still can right?"
"The hell Rain. Thats not me."
I held her closer. Halata na ang panghihina nya. She's so drunk na hindi na nya kaya pang tumayo ng maayos.
"That was you Jacob. Im sure of it. I dont want maniacs like you flirt with other girls. Dapat kay Ate Snow ka lang. Di bale ng hindi ako Jacob. Hindi bale ng nagseselos ako at nasasaktan kapag nakikita ko kayong masaya. Si Ate Snow nalang ang mahalin mo Jacob wag lang iba. Dont ever dare make her suffer Jacob. Dont ever dare hurt her kundi ako ang makakalaban mo." Pinagsusuntok ako nito sa dibdib. Tapos nawalan na ito ng malay.
I looked at Snow at nakita kong she's trying to block her tears from falling.
Ang bait na kapatid ni Rain. Kahit nasasaktan sya still iniisip nya pa din ang kapatid nya ksa sa sarili nya.

[Snow]
I saw how my twin suffered because of me.
She was a mess by being so drunk.
Tagumpay ang ginagawa naming pagpapaselos sa kanya.
Pero I know I was never happy doing this.
When I heard she's already here...na bumalik na sya sa pilipinas, I was so happy kasi i've missed her.
Pero realization strike me.
She's back and i know pati si Jacob magkakandarapa para magkabalikan lang sila ni Rain.
Aaminin ko mula noon hanggang ngayon sya lang ang minahal ko....si Jacob lang ang minamahal ko.
Pilit kong itinatago ang nararamdaman ko kay Jacob.
For the past three years I was just happy being with him. Masaya na ako na kahit bestfriend lang ang turing nya sa akin, nakakalapit at nakakasama ko sya at okay na ako doon.
Pero ng bumalik si Rain bumalik din ang pagnanais kong tuluyang maangkin si Jacob.
Maybe I dont want to be obvious na hindi ko gusto na magkabalikan sila kung kaya im doing this helping thing kay Jacob.
Gustong gusto ko naman na ginagamit nya because kahit kunyari lang...kahit minsan lang...maramdaman ko ang pagmamahal at pag aalaga ni Jacob.
---------------------------------
Nilapag ni Jacob si Rain sa kama at kinumutan.
"She still love me Snow." nakangiting baling nito sa akin.
Tumango naman ako. Trying to smile but deep inside I dont know what to feel.
Tinitiis ni Rain ang sarili nya para maiwasang masaktan ako.
I want to take advantage of that pero nakokonsyensya pa din ako.
"I think she really does." sagot ko sabay buntong hininga.
"Arent you happy with that Snow? Successful ang naging plano natin."
"Paano akong magiging masaya kung nasasaktan ako Jacob." he looked at me with curious eyes.
"Anong sinasabi mo Snow? Diba gusto mo to? Diba gusto mong magkabalikan kami ni Rain?"
Tumawa ako ng pagak.
"I lied Jacob. I lied. Umaasa akong sa ipinapakita nating sweetness sa isa't isa lalayo na muli si Rain at hahayaan tayo."
Kunot noong napatayo ito at humarap sa akin.
"What do you mean Snow?"
"I want Rain to go away again Jacob. Para maging akin ka na ng tuluyan. I want to have you for myself at yun ang katotohanan. Tiniis kong maging bestfriend mo lang sa pag asang balang araw maibabaling mo din ang attention at pagmamahal mo sa akin Jacob. Pero I was wrong. I could never replace Rain in your life Jacob. I could never replace her in your heart!"
"Akala ko ba okay na friends lang tayo Snow? Bakit all of a sudden sinasabi mo sa akin to?"
"I hide my feelings Jacob dahil ayokong malayo sa iyo. I was waiting na mapapansin mo din ang efforts ko and try...just try loving me back pero hindi mo ginawa Jacob. You never gave me a chance." napahagulgol nalang ako at napaluhod sa harapan nya.
"Sana ako nalang ang mahalin mo Jacob. Please love me. Ako nalang please."
He offered his hand, pinatayo nya ako and hugged me.
"Im sorry Snow. Im really sorry. Hindi ko kaya ang hinihingi mo. Si Rain lang ang laman ng puso ko. Mula noon magpahanggang ngayon. Pero im so thankful na you were there during my down days. Nung hindi ko matanggap ang pag alis ni Rain at lalo na ng tinulungan mo ako when i was in Vancouver. Tinatanaw kong utang na loob sayo yun Snow. Yun lang hindi ko talaga kayang suklian ang pagmamahal mo."
Napabuntong hininga ito at nagpalipat lipat ang tingin nya sa akin at kay Rain.
"Sa pagdating ko sa buhay nyo, pareho ko kayong nasaktan. Nag away na kayo at lahat ng dahil sa akin. Maybe its time that i do both of you a favor." nakangiti nitong hinawakan ang mukha ko.
"Anong sinasabi mo Jacob?" tanong ko.
"I'll try to live alone again Snow. Mamahalin ko nalang kayong pareho sa puso ko. Si Rain bilang babaeng mahal ko at ikaw bilang matalik kong kaibigan. I cant afford to see the two of you hurting because of me. Siguro I better leave your life at ng makapag isip kayo ng maayos. Ng maayos nyo ang sarili nyong buhay na sinira ko."
Tumalikod na ito at akmang lalabas ng pintuan.
"Please tell Rain to take care of herself. Pati na rin ikaw Snow." tuluyan na itong nawala sa paningin ko.