The Last Slytherin

49. Teddy Lupin & Victoire Weasley.

[A/N]
Oké, sorry - even een A.N. van te voren, want voor je dit hoofdstuk begint is het misschien wel handig om even te weten wie welke kinderen heeft gekregen en zo. Het plaatje dat bij dit hoofdstuk zit laat de stamboom van de nieuwe generatie zien.

O, ja - ik weet niet of er van de week nog een hoofdstuk komt. Vrijdag ga ik namelijk op vakantie, en ik heb dus geen idee of er wifi is op de plaats waar ik naar toe ga. Als het niet het geval is: sorry :)

Fijne vakantie voor iedereen die al vakantie heeft en veel lees plezier! ♡♡♡

De Schelp - zo heette het kleine knusse huisje waar het op dit moment wemelde van de Wemels: dat waren Lily's woorden geweest vlak nadat de Potters en ik midden op een stuk duin waren verschijnseld.

Het huis lag vlak aan zee, en zag er op het eerste ogenblik misschien wel een beetje armzalig uit, totdat je het van dichtbij bekeek. Het had gewoon die vreemde uitstraling van een toverfamilie - het had iets magisch.

Niet minder dan een paar uur geleden had ik nog opgesloten gezeten in mijn slaapzaal op Zweinstein, en op dit moment drong de zilte zeelucht zo mijn neusgaten in. Ik voelde me opgelucht over het feit dat ik me niet meer zorgen hoefde te maken bepaalde personen die me de stuipen op het lijf joegen. Basil had zijn excuses al wel tien keer proberen aan te bieden, maar telkens als hij op me af was komen lopen, had ik me regelrecht weer omgedraaid. Niet dat hij veel kansen kreeg, de laatste twee dagen had ik mezelf krampachtig aan James vastgeklampt. Niet letterlijk - elke seconde dat ik bij hem in de buurt kon zijn, was ik bij hem in de buurt. Ik was er namelijk achter gekomen dat Basil, Isaac, Mort Durant, Marcus Kwast en Christian Coven niks met James te maken wilden hebben, daarom bleven ze zo ver mogelijk bij hem vandaan - voor Scorpius waren ze niet bang.

Harry Potter klopte aan op de voordeur. Ginny en hij stonden naast elkaar, Lily en Albus daar achter en James en ik stonden daar weer achter. We waren de laatste dagen haast onafscheidelijk geweest - deels om het gedoe met Basil - maar vooral omdat we allebei even blij en enthousiast waren geweest om het feit dat we de hele vakantie met elkaar zouden doorbrengen.

De voordeur werd open gedaan - en samen met een warme walm van lucht rees er ook meteen een chaotisch lawaai op vanuit het krappe huis. Een man, die zo rond de midden twintig was, stak zijn hoofd door de kier van de deur - en het eerste wat me opviel was zijn haar, dat haast blauwer was dan de zee.

'Harry!' Zei hij blij, er ontstond dan ook een brede glimlach op zijn gezicht. 'Ik vroeg me al af wanneer je zou komen, je-' maar hij maakte zijn zin niet af. Zijn ogen gleden nieuwsgierig langs Ginny Potter en Harry Potter heen, vonden hun weg langs Albus en Lily en bleven steken bij mij en James. Of zijn grijns bedoeld was voor die aanblik of iets anders, wist ik eigenlijk niet goed. 'Dus jij bent Mia?' Vroeg hij vanuit de deuropening - hij liet zijn ogen met een soort pesterige uitdrukking naar James flitsen. 'Ik heb veel over je gehoord.'

De nadruk die hij op het woord "veel" had gelegd, was me niet ontgaan - en het was James duidelijk ook niet ontgaan: zijn gezicht liep rood aan.

De man lachte, richtte zich toen weer tot mij en zwaaide de deur van het huis nu helemaal open. Op de achtergrond rende een roodharige peuter langs. 'Ik ben Teddy Lupos, leuk je te ontmoeten Mia.'

Ik knikte vriendelijk. 'Insgelijks.'

'Oké, kom binnen, kom binnen. Willen jullie thee, iets anders?'

'Thee is wel goed, Teddy.' Zei Harry, die achter Teddy aan het huis in liep. Ginny volgde hen en gebaarde dat wij ook naar binnen moesten komen.

Het huis was even klein aan de binnenkant als dat het er van de buitenkant uit zag - misschien nog wel krapper, aangezien er een hele kluit mensen in de keuken stond. Het was een groep volwassenen. Ik zag Hermelien Wemel en Ron Wemel er bij staan, Roos zou hier dus ook ergens moeten zijn... maar in de keuken waren geen kinderen te zien. Uit een zijdeur kwam echter wel luid lawaai. Vervolgens rende de roodharige peuter die zojuist achter Teddy weg was geglipt die zijdeur uit.