The Last Slytherin

65. You can't trust her.

James had zich die keer vrijwel meteen weer omgedraaid en was vervolgens weggebeend, en daarna had ik weinig van hem vernomen, tot een aantal weken later. Ik wist niet wat het was - ik werd die ochtend gewoon wakker met hem in mijn gedachten. De gedachte aan hem liet een spoor van onrust achter in mijn hoofd: er was iets mis... iets met hem, iets met mij, iets tussen ons - ik kon er niet opkomen.

Zelfs de school leek een andere sfeer te hebben. Zweinstein leek weer een klein stukje grijzer. Opnieuw leek er weer een deel ingekleurd te zijn met de grauwe duisternis van slechtheid. Er was iets gaande, en of dat nou iets met mij te maken had of niet, kon ik niet zeggen. De leerlingen gedroegen zich anders. Ze waren luidruchtig, druk en opgelaten - precies het gedrag dat ze ook hadden gehad toen Lucius Malfidus ontsnapt was uit Azkaban. De leraren daarentegen waren akelig stil. Hun gezichten waren nietzeggend en leeg, en hun ogen - vooral die van professor Anderling en Lubbermans - volgden mij oplettend toen ik die ochtend aan de Zwadderich tafel plaatsnam.

Ik draaide me naar Basil. 'Wat heeft iedereen vandaag?'

Hij haalde zijn schouders ongeïnteresseerd op, schoof mij zwijgend de ochtendprofeet toe en negeerde mij verder. Ik liet mijn ogen over de titels van de verhalen gaan.

ANDERLINGS TRAGISCHE ACHTERGROND VERHAAL.

JAMES POTTER, ZOON VAN EEN HELD OF EEN LAFAARD?

HERMELIEN WEMEL FRAUDE GEPLEEGD OP FONDS VOOR HUISELFEN?

Ik hief mijn ogen met opgetrokken wenkbrauwen naar Basil op. 'Serieus?' Vroeg ik. Ik voelde weliswaar iets van irritatie in mezelf opborrelen. 'Dit is allemaal gelogen.'

Basil keek mij met een afwachtende blik aan. 'Dus?'

'Deze geruchten komen van jullie, of niet soms?' Vroeg ik.

'Ze komen van ons, als je dat bedoelt.' Verbeterde Basil mij. Hij grijnsde kort. 'Laten we het er op houden dat Dennis Krauwel een makkelijk om te kopen lafaard is.'

Ik perste mijn lippen op elkaar.

'En daarbij - nu al het slechte nieuws over hen gaat, gaat het iniedergeval niet over jou of de rest van ons.' Zei hij vlak.

Ik wierp hem een ongeamuseerde blik toe, hij keek terug alsof hij zijn woorden meende, en ik besloot mijn hoofd van hem af te wenden. Mijn ogen vonden hun weg naar de Griffoendor tafel. Roos en Albus zaten met ongelovige en hopeloze gezichten naar de ochtendprofeet voor hen te staren en James zat naast hen. Hij keek echter niet naar de ochtendprofeet. Hij hield zijn blik op het tafelblad gericht en beet peinzend op zijn lip. Ik zag dat hij zijn voet zenuwachtig op de grond tikte - hij leek ergens nerveus over te zijn. Zijn houding was gespannen en zijn gezicht leek elk moment te kunnen bezwijken onder de zorgen die door zijn hoofd schoten.

Heel even dacht ik nog dat hij zich zorgen maakte om het artikel dat over hem in de ochtendprofeet had gestaan... maar toen viel er opeens een golf van stilte over de Grote Zaal. James kneep zijn ogen samen, keek op en draaide zijn hoofd naar de ingang.

'Bij Merlijns...' mompelde Basil - hij verstijfde.

En dat was het moment waarop ik mijn hoofd ook verward naar de ingang van de Grote Zaal wendde. Het gedaante dat ik toen zag, leek mij zo te schokken dat ik mijn hoofd kon voelen tollen.

'Harry Potter!' Schreeuwde een enthousiaste eerstejaars. 'Het is Harry Potter!'

Harry Potter stond in de ingang van de Grote Zaal. Hij droeg zijn Schouwers uniform en staarde strak voor zich uit - naar Anderling, die nu langzaam opstond van haar stoel.