Ηθελα να πιστεύω πως ήμουν ο κήπος σου ολόκληρος. Δεν ήμουν παρα ένα λουλούδι. Ηθελα να είμαι η άγκυρα του πλοίου σου. Ηθελα πολύ να νιώθω μοναδική. Εκλεινα τα μάτια μου και φανταζόμουν πως ήμουν θεμέλια, τα δικά σου θεμέλια.
Γνώριζα πως ήθελα πολλά. Περπατάγα και φανταζόμουν. Ονειρευόμουν. Μπορείς να πληγωθείς αν έχεις συμφιλιωθεί με την ιδέα του ονείρου.
Ευχήθηκα έστω για μια φορά να αναζητήσεις την ψυχή μου μέσα στον σωρό. Ηξερα πως ήθελα πολλά όμως δεν δίστασα. Φαντάστηκα το πλοίο σου γεμάτο βόμβες, έτοιμες να εκραγούν. Γεμάτες συναισθήματα. Είχες ήδη παγώσει όμως. Δεν είσαι παρα μια παγωμένη φιγούρα. Κινείσαι γύρω από την φωτιά μου με άνεση.
Ευχόμουν να ήμουν κι εγώ πάγος.
Παρέμεινα μία σκουριασμένη και ονειροπόλα άγκυρα._______________________________________________
~VOTE AND COMMENT~
(Ισως να ανεβάσω κι άλλο σήμερα⭐)
YOU ARE READING
Deepest
PoetryΗ -ελπίζω όχι αποτυχημένη- προσπάθεια μου να γράψω ποίηση. Απαγορεύεται η αντιγραφή και η μετάφραση. Highest rank: #11 in poetry Ευχαριστώ! 2016 -