Deepest

Υπέρβαση 3/4

Πάνω στις σκέψεις μου, λες και τρελάθηκα.

Έχω τις βλέψεις μου και κινδυνεύω.

Πάνω στα μάτια μου , λάθος φιγούρα.

Πάνω στα μάτια μου.

Αλληθωριζω.

Ευθύς λέω πως άλλαξα, γυρνάω την σελίδα.

Ευθύς λέω σε άφησα, και δεν με νοιάζει καν.

Σαν δύναμη, έκτη αίσθηση είδα την επιβίωση.

Μην αναλώνετε την ψυχή σας σε άτομα που δεν αξίζουν.

Περνώ τα σύρματα, σαν να κουράστηκα.

Σαν να σε βαρέθηκα.

Σαν να εκδίκουμαι.

Μέσα στα μάτια σου, καμία ελπίδα, δεν αχνοφαίνεται τίποτα πια.

Έξω απ'τα ματιά σου κάνω πως βγαίνω, βρίσκω αέρα, να δείξω πως ζω.

Προσπάθησα να το χορέψω μακριά, να το γράψω, να το πιω.

Προσπάθησα να το ρομαντικοποιησω, μα με υπερβαίνει.

Προσπάθησα να μη αγνοήσω την ανοιχτή τομή στο στήθος μου που τσούζει ορισμένες φορές αφάνταστα.

Και πάλι θα βρίσκω τρόπο να το δικαιολογώ, όχι τώρα.

Ράβω την τομή, πάνω στα μάτια μου, από τα χέρια μου, σαν να μην ένιωσα, σαν τα ξέχασα, καθώς τα αισθήματα τα φοβάμαι.