Deepest

Γιατί είσαι άνθρωπος

Να βοηθήσεις το άτομο που βαρέθηκε να ζει στην μελαγχολία και στον θυμό.
Να βοηθήσεις το άτομο που έχει πνιγεί στην απαθεια.
Να βοηθήσεις το άτομο που δεν έχει όρεξη να ξυπνήσει το πρωί, δεν έχει όρεξη να πάρει ανάσα, δεν έχει όρεξη να ζήσει.
Να βοηθήσεις το άτομο που ζει μέσα απο την τέχνη του.
Να βοηθήσεις αυτόν που κουραστηκε.
Αυτόν που δεν αντέχει να περιτριγυριζεται από δαίμονες που φοράνε μανδυες.
Αυτήν που οποιαδήποτε στιγμή είναι έτοιμη να ξεσπάσει πάνω σε μια κενή επιφάνεια γιατί δεν αντέχει άλλο να βλέπει κεφάλια που έχει γυρίσει, αφτιά που έχουν βουλωσει και μάτια που έχουν κλείσει.
Κι αν δεν τους βρεις, κι αν προσπαθήσεις μάταια, χαμογελα.
Σε αυτόν που είναι μουντος και μονίμως συννεφιασμενος.
Σε αυτήν που χαμογελάει συνέχεια, που μετέχει παντού.
Ακόμη και σε εκείνον που δεν τον έχεις παρατηρήσει και δεν θυμάμαι το πρόσωπο του.
Ίσως εκείνος να περνά απαρατήρητος, κι ίσως αυτό να θέλει.
Ίσως να φοβάται.
Δείξε τους πως δεν είναι ποτέ μόνοι.
Γιατί εσύ έχεις υπάρξει μόνος.
Εσύ , λογικά ακόμα πασχίζεις να ελευθερωσεις τον λαιμό σου από το σκοινί.
Καταλαβαίνεις πως ο καθένας έχει την δικιά του ιστορία.
Είτε μικρή, μεγάλη, περιπέτεια ή δράμα, είναι εκεί.
Μέσα σε τόμους που πλακωνουν το στηθος του.
Μην προσθετεις κι άλλο βάρος.
Ελαφρυνε το ήδη υπάρχον.
Δώσε το χέρι σου και βοήθησε τον άλλον να πάρει την ανάσα που θέλεις να πάρεις εσύ και κανείς δεν νοιάζεται.

Γιατί είσαι άνθρωπος και πρέπει να αποδείξεις την ανθρωπιά  σου.

••