Παραμορφωμένα ειδωλα

19 1 0
                                    

Στο κάτω κάτω , τίποτε από όλα αυτά δεν έχει σημασία.

Ο,τι αγγίζεις ειναι ένα ψέμα.
Ο,τι γνωρίζεις, όπου πατάς, ο,τι αντικρίζεις οπου κι αν κοιτάξεις.

Όλα όσα περικλυουν τον φλοιό που ονομάζεις κόσμο, ειναι ένα ψέμα.

Κι εσυ κατά βάθος είσαι ένα ψέμα.

Ποια είναι άλλωστε η απόδειξη σου ότι ζεις;

Πως θα τεκμηριώσεις την ύπαρξη σου;

Ποια είναι η αληθινή απάντηση στο "ποιος εισαι";

Ποιος εισαι;

Θα σου πω εγώ πως

δεν γνωριζω.

Γιατι έχω μια ιδέα.

Αλλά όλοι έχουμε μια ιδέα.

Και ίσως αυτό ειναι όλα. Ιδέες ενωμένες.

Ίσως και μια ιδέα είναι κάτι πιο δυνατό •μια ιδέα είναι γεμάτη ενέργεια και ίσως αυτό είναι όλα.

Ενέργειες ενωμένες.

Στο κάτω κάτω δεν γνωρίζω.

Αν τα μάτια μου με απατουν.
Και αν γεύομαι όντως τη ζωή.
Κι αν αγγιζω κατι, δε ξέρω , εγώ έδωσα όνομα.

Εγώ δινω νόημα σε κάτι κάτι.

Αλλιώς τίποτε δε θα είχε νόημα. Και θα ήταν χαώδες το κάτι.

Και δεν γνωρίζω κιόλας ,

αν αυτό που μυρίζω υπάρχει.

Κι αν αυτό ακούω είναι κάτι.

Γιατί σε αυτό το κάτι εγώ έδωσα νόημα.
Γιατί οι λέξεις που εκθειαζω δεν είναι κάτι.
Όλα είναι άναρθρες κραυγές καθώς η άρθρωση, δεν είναι κάτι.

Τίποτε δεν είναι κάτι αν δεν του δώσω νόημα.

Και αυτό ξετυλίγεται,

παίρνει μορφή συλλογισμού,

- δε θα υπάρξει ποτέ όμως αποτελεσμα-

και βλέπω πως

αυτό το είδωλο. Αυτή η σαρκα και ούτω καθεξής...

Δεν υφίσταται καν.

Και είμαι ο,τι θέλω.

Αν σε αυτό το ο,τι προσθεσω νόημα.

Και βλέπω πως...

Όσο καλή όραση και να έχεις...

Είσαι τυφλός.

Γιατι δεν βλέπεις πως τίποτε γύρω σου δεν υπάρχει.

Και ο αέναος κύκλος των ενεργειών περιμένει να τον δαμασεις.

Και εσύ,

όντας ουραγός της ύλης

κάθεσαι κάπου και πας κάπου και  βλέπεις κάτι και σκέφτεσαι κάτι

που έχεις δώσει νόημα.

( Κι εγώ λυπάμαι γιατί ξέρω πως αν κάτι το θέλεις πολύ... Και αν πονάς γι αυτό...)

Και πλέον έχοντας μια σχισμή στο κούτελο και μια στο στέρνο,

κατανοώ πλήρως πως όντως, τα υλικά δεν έχουν σημασία (αν δεν τους δωσεις)

και πως όντως, αυτά που είναι αόρατα είναι πιο σφοδρά.

Και πως τίποτε δεν είναι πιο φανερό από τον φόβο.

Και τίποτα δεν μπορεί να σε καψει σαν το μίσος.

Και κανένας απατεώνας δεν είναι πιο όμορφος από τον έρωτα.

Και κανείς δεν σώζει όπως η αγάπη και η αγάπη του να ταυτοποιεις τα πιο μικρά, τα πιο ασημα πράγματα σε αυτή την άδηλη απάτη.











°°

Καλό χειμωνα<3

DeepestWhere stories live. Discover now