KADIRGALI

11

.

Birbirlerine hala şaşkın şaşkın bakan ikiliden kendine gelen ilk Ali oldu.Meleği üzerinden kaldırıp "Melek senin ne işin var burada?"diye zorlada olsa sorabildi.Hala yaşadığı şeye inanamıyordu.Az daha ne olacaktı öyle.

Hala şokta olan Melek yavaş yavaş kendine geldi.Ali ile dudakları neredeyse birleşecekti. O kaza anında nasıl birbirine değmişti burunları.Utanmıştı birden, suç kendisindeydi.Kafasını eğip parmaklarıyla oynayarak,

"Şey Ali be-ben bakkala çıkmıştım.Buradan geçiyordum senin sesini duyunca mera-"

"Merak ettin ve bir fare gibi buraya girdin öyle mi?"Üzerindeki gereksiz gerginliği atıp sordu.

"Evet özür dilerim."dedi Melek.

Ali eli ile yüzünü sıvazladı.

"Tamam senin suçun yok burada.Merak etmen doğal ama ya başka biri olsaydı Melek.Böyle takip mi edeceksin her duyduğun sesi."

"Hayır Ali.Ben senin olduğundan emindim.Başkası olsa ne işim olur."doye doğruyu söyledi.

"Peki ama bir daha böyoe bir şeye kalkışma sakın."diye de uyardı.

Melek "Tamam."deyip asıl merak ettiğini diline sordurttu."Böyle bir yer de ne yapıyorsun Ali?"

"Sorma Melek iş sadece, pek iyi şeyler değil.Hadi seni evine bırakayım." deyip daha fazla soru sormasını istemedi.

Kafası zaten allak bullak olan Melek daha fazla konuşma gücünü kendinde bulamadı ve usulca kafasını salladı.Arkasını döndü çıkacağı sırada yere yayılmış daha demin bakkaldan aldığı yoğurt gözüne takıldı.Bunun yüzünden olmamış mıydı her şey zaten...

Ali Meleğe bakıp "Sorun değil ben temizlerim.Hadi çıkalım."dedi ve birlikte hamamdan çıktılar.

Eve doğru ilerlerken elinde tesbihini sallayarak yürüyen Ali kafasını çevirip Melek'e baktı.Özcan'ın dedikleri bir an aklına geldi.Olabilir miydi böyle bir şey?

"Saçmalama Ali.Senin sevdiğin biri olduğunu bildiği halde böyle bir aptallık yapacak kız değil Melek."dedi kendi kendine.Yol boyunca ikisindende çıt çıkmadı.Bu olayın üzerine ne konuşabilirlerdi ki?

Kapının önüne geldikerinde ikiside durdu.En sonunda Ali derin bir nefes alıp "Melek utandığını biliyorum ama biz iki arkadaşız her zaman.Ben sevdiğim kız varken, kardeşim dediğim senle, sen de arkadaşım dediğin benle olmaması gereken bir şeydi.İkimizinde suçu yoktu.Utanma daha fazla.Ben unuttum bile kendini suçlama olur mu?"Nedensizce arkadaşlıklarına baskı yapmak istemişti.Belki dün Özcan'ın beynine soktuğu kuruntulardı ama olsun dedi kim arkadaşı olan biriyle iç içe giriyordu.Belki kız yanlış anlayacaktı.

"Tamam Ali.Aynen senin söylediğin gibi olmayacak bir şey oldu.Hadi annem bekler ben gireyim iyi geceler sana."

"İyi geceler.Allah rahatlık versin." dedi ve Melek kapıyı açıp içeriye girdi.

Meleği bırakıp eve doğru yürüyen Ali derin bir nefes aldı.Hala içinden nasıl olur bu diye söyleniyordu."Hayır, ya oradaki ben olmasam başka adam olsa hiç mi korkmadın be Melek?"diye kendi kendine konuşurken karşısında annesi ve yengesini buldu.Nereden geliyorlardı acaba bu saatte?

"Ali?"

"Anne?"

"Ne hayırsız evlatsın sen.Ölsek kalsak elden duyacaksın.Yazıklar olsun sana."diyen kadına baktı.