KADIRGALI

38

🔥

Zaman.

İnsanın bedeninde bir vuku, bir süreç, bir  ilaçtı.Ansızın çıkagelen bir dostta olurdu, ardından harçeleyen düşmanda...İntanın vücuda girmesi ve en acı şekilde  bitirip sonunu yazması kadar vahimdi.

Zaman insanı değiştirirdi.

Zaman her şeyi değiştirirdi.

Kimse bıraktığın gibi kalmıyordu.Zamanaşımına uğrar hatta deforme olurdu.Duydukları ister istemez şaşırtmıştı kendisini.Ardına yaslandığı sandalyeden sırtını ayırdı.Kaşlarını çattı."Kim bu Mirza?"

"Daha adamı pek tanıdığım söylenemez yani konuşma ortamı olmadı ama soruşturduğuma göre bir zararı yok kimseye, kendi işinde gücünde."Özcan Ali'nin aksine rahat bir ifadeyle konuştu.

"Nereden bulmuş Melek'i?"

"Melek'in dayısının tanıdığıymış adam."dedi çayından bir yudum aldı."Biraz yüksek mevki! Kafe işletiyormuş."

"Melek ne diyor bu işe?"diye sordu.Özcan'ın bu rahatlığınıda anlamış değildi.

"Tanımak istiyor, hem artık bir yuva kurması lazım öyle değil mi?"Özcan'ın imalı sesi içten içe sinirlendirmişti.

Göz kırptı,"Ne demeye çalışıyorsun sen?"

"Bir şey demeye çalışmıyorum.Asıl sana..."O da göz kırptı,"Ne diye şaşırdın bu kadar?"

Özcan'ın sorusuyla bir müddet sustu, düşündü."Sanırım onu şimdiye kadar bir erkekle görmediğim için şimdi de kimseyle olamazmış gibi...Garip geldi sadece.Yoksa ben Melek'in mutlu olmasını herkesten önce isterim.Şu adam her kimse inşallah onun yanına yakışır biridirde,  Melek'te evlenir mutlu olur."

Özcan, başını salladı."İnşallah Ali,"dedi."İnşallah öyle olur."

Kahvenin kapısı açıldı ve içeriye Seymen girdi, gülümseyerek yanlarına geldi.Ali ayağa kalktı kucaklaştılar."Kardeşim."dedi Seymen,"Daha mı yakışıklı oldun sen, ne bu hal lan.Sakallar yakıyor."

"Değişiklik iyidir yaptık bizde bir şeylerde, siz hala aynısınız be yavrum."Ali gülerek yerine oturdu.Seymen Özcan ile de selamlaştı çektiği sandalyeye otururken,"Dedik Ali gelince bizi değişti sanmasın."

"Ne demek istiyorsun lan sen?"Elindeki tesbihi Seymen'e doğru salladı, Özcan güldü."Ama eğri oturup doğru konuşalım, sakallar ateş ediyor."

"Hay ateşinize ulan."Eliyle sakalını sıvazladı,"Biliyorum sizden yakışıklı olduğumu bu kadar yerin dibine sokmayın kendinizi."

"Hadi lan ordan."

"Yürü git işine be!"

Masaya gelen çaylar ile hepside geriye yaslandı.Ali çayını karıştırıp bir yudum aldı,"Seninle konuşmam gereken bir konu var."dedi Seymen'e.

"Hayırdır bir sorun mu var?"

"Yok , sorun falan yok."dedi elindeki tesbihini çevirirken bakışlarını ona çevirdi."Hayırlı bir iş için konuşacağım."Bunu dedikten sonra Seymen'de, Özcan'da kahkaha attı."Abi seni kendine isteyecek herhalde."diyen Özcan'a öyle bir baktı ki Ali, Özcan gülümsemesini yarıda kesip,"Tamam lan devam et."dedi.