KADIRGALI

51

Bölüm:51

🔥

Bir ateş harlandı o gece, çıngılarını buladı siyaha, küllerini savurdu etrafa.

Acıdı.

Acıttı.

Acıdı.

🌙

Alegori.

Kabuğundan soyulan bir tırtılın, beyazından başını çıkardığında siyahın iliklerine kadar işlediği dans gibiydi.İyiyken kötü olmak, varken yok olmak gibi.

Algın birine yaşayacaksın demenin ümitsizliğine tutunmuş tırnaklar vardı her tarafta.Vücut çiziklerle, sırt hançerlerle doluydu.

Kahpelik kokuyordu ayak basılan yerler.

Serzenişe tutulmuş gebe bir kadının ruhta yaşadığı açlık hissi dayanılmaz bir boşluğun başlangıcı, kadere karşı atılan ilk adımın ayak sesiydi.Çığlıklar yükeliyor, kahkahalar artıyor, deli bir tufan esiyordu.Siyah beyaza dönüyor, gece gündüze ipin ucunu sallandırıyordu, o gece.

Bir vahşetti yaşanan.Aciz bir bedenin dramı, bir düşkünün düşebilececeği son noktaydı.

Kırmızıya işlenmiş siyahtı.

Acıyla sarsılan beden yine acıya sığınmış, son lütuflarını ondan dilenmişti acizce.Gözünü gerçeklere kapatmış, yalandan inanışlara ve şeytana kulak asmayı tercih etmişti.Şeytan ise başarmanın verdiği şehvet ile zaferine kadeh kaldırıyordu.

Bir adam ise az ileride yıkık döküktü.

Sırtına yediği hançer akıttığı kanla her yerini acıya buladıktan sonra karşısında ardını dönmüş duruyordu.Hissizce.
Bazı sebepler olurdu hayata tutunmak için ve bazı nedenler olurdu ölmek için.Bugün iki can bir sebebe ve bir nedene bağlıydı siyahın koynunda, uçurumun kıyısında ve ölümüm başucunda.

Gece, bu günahıda yutmuştu.
Sakladığı günahlar bir gün ansızın onu da siyahından söküp alacaktı.Tıpkı bu gece gibi sessiz sedasız ölecekti.

"Melek!"diye fısıldadı.

Sesini duymadı.

"Melek!"Biraz daha yükseltti sesini.Yine duymadı.

"Melek,"yanına koştu omuzlarından tutup sarstı,"Sen nasıl yaparsın bunu nasıl!"

Uçurumun ardına savrulan beden hareketlendi.Başını arkasına çevirdi.Kan çanağı olmuş gözlerinde, akmaya devam eden yaşlar asice parladı.

"Ölüyordun!"diye bağırdı gözlerinin içine daldı,"Az daha ölüyordun."

"Sen,"dedi Melek, yere düşen bedenine batan çakıl taşlarına tutundu canını yakmalarına izin verdi,"Sen ne dedin az önce?"

"Melek..."Elleri ile yüzünü avuçladı,"Sen gerçekten bizi bırakıp gidecektin."
Olanları kavrayamayan beyni hala deli gibi yırtınıyor, bir çözüm yolu arıyordu.Bu yaptığına mantıklı bir sebep arıyordu.O ardına bakmadan ölüp gidecekti, evet gidecekti...