My way to Collage

Hoofdstuk 18.

~ Ella ~

"Dankjewel"  zeg ik als Dewie een mok soep komt brengen. " Geen dank" zegt ze en gaat bij mij op bed zitten. " Weet je zeker dat naar buiten gaan je niet goed doet of gewoon even tv kijken je kan niet heel de dag voor je uit zitten kijken dat doe ik ook niet" zegt ze. " Nee maar jou vriendje is er ook niet vandoor en je hebt ook niet net een baby laten weghalen" zeg ik boos. ' Nee ik wil gewoon helpen" zegt ze. " Dat snap ik " zeg ik. " Maar misschien als hij weet dat jij doorgaat met je leven dat hij terug komt zodat jullie weer kunnen oppakken wat jullie samen hebben want jullie houden van elkaar en het is de bedoeling dat jullie hier samen door komen" zeg ze.  "Maar wat als hij nu gewoon echt weg is " zeg ik. "Dan zul je dat moeten overlaten aan de politie" zeg ik. " Ik weet niet of ik dat kan doen ik hou  te veel van hem dat het gewoon niet meer  goed is en ja ik wil gewoon met hem praten maar dat gaat hem niet worden als hij zijn telefoon niet opneemt" zeg ik. " Misschien als je hem een paar dagen laat komt hij vanzelf wel terug" zegt ze en staat op. " Dewie dat heb ik al gedaan waarom komt hij gewoon niet terug" vraag ik en ik merk dat het echt niet meezit. " Misschien heeft hij het moeilijk ik weet het niet " zegt ze en loopt de kamer uit.

Ik pak mijn iphone van mijn nachtkastje en zoek Sam zijn nummer in de lijst en wil hem bellen maar iets houd mij tegen om het niet te doen.  Misschien moet ik hem wel een paar dagen laten maar aan de andere kant kan ik dat ook helemaal niet daarvoor maak ik mij veel te veel zorgen iemand moet toch naar hem gaan zoeken. In plaats van dat ik hem ben gaan zoeken heb ik een week lang alleen maar in bed gelegen niet dat ik dan moeite ga doen om hem te vinden wat ben ik toch stom. ik bel Sam maar ik krijg nog steeds een voicemail. " Hey Sam, ik ben het. ik mis je  echt heel erg ik dacht misschien als ik een paar dagen niet bel dat je dan gewoon weer terug zou komen maar ik heb je al een week niet gezien en ik weet niet waar je bent en fijn als je mij even niet wil zien na wat ik heb gezegd en heb gedaan maar laat alsjeblieft je ouders niet in zo veel angst zitten ik weet dat je van hun houd en van mij" zeg ik. " Ik hou van je" zeg ik en dan verbreek ik de verbinding. Ik maak het mij ook veel te moeilijk om hem te bellen en er rollen alleen nog maar tranen over mijn wangen.  Ik pak mijn telefoon en leg hem terug voor ik nog meer kan zoeken. Ik laat mezelf vallen op mijn kussen.

Waarom belt hij mij gewoon niet terug. Ik snap dat ik echt vresselijke dingen heb gezegd en dat hij mij misschien daar nooit voor zal vergeven maar hij kan mij en zijn ouders hier toch niet in laten leven daar is het gewoon te gemeen voor zelfs ik zou dat niet doen. ik pak mijn soep en loop naar de keuken. " Ik kom hier eten" zeg ik en ga daar zitten en begin zonder een reactie van Silver en Dewie te verwachten mijn soep te drinken. " Als je niet wil dat ik je een watje noem omdat je al een week inbed ligt of wat ik net heb gezegd je heeft gekwetst dan mende ik het niet dat weet je toch" zegt Dewie. " Nee ik ben gewoon klaar met in bed liggen het is klaar met zielig zijn ik moet door gaan met mijn leven alleen op die manier kan ik mijn leven weer oprapen dus gaan we uit vanavond" vraag ik. " Ja als je daar echt de energie en kracht voor hebt dan wil ik best uit" zegt Silver. " Ja ik wil alleen nog even douche, omkleden en wat aan mijn gezicht doen" zeg ik en zet mijn mok en loop terug naar mijn kamer.

Als ik weer terug ben zucht ik diep en loop naar een van de koffers. Ik maak mijn klerenkast open en begin alle kleren terug te hangen op de plek waar ze horen op een jurkje die die ik vanavond aan wil na die gooi ik op mijn bed. Ik pak de volgende koffer en leg die spullen ook op hun plek. Voor ik het weet heb ik alle spullen in mijn kamer weer terug in de latjes gestopt en o hun oude plek gelegd. In mijn kamer, mijn wereld met of zonder Sam ik kan dit best aan. Het is gewoon moeilijk genoeg geweest maar als ik niet belangrijk genoeg voor Sam ben dan is het goed dan doe ik wel mijn best zonder met hem te zijn.