My way to Collage

Hoofdstuk 28.

~ Ella ~

Ik word wakker van mijn telefoon die af gaat. " Met Ella" zeg ik en neem zonder te kijken wie het is op. " Met het politie bureau van Amsterdam " word er gezegde. " Hallo" zeg ik en ik merk dat ik gelijk klaarwakker ben. " Ja wat is er " vraag ik. "De ouders van Sam hebben mij gevraagd u te bellen omdat u waarschijnlijk eerder hier kan zijn als hun en u zijn vriendin bent" zegt hij. " Ja natuurlijk ik kan gelijk komen als u wilt" zeg ik. " Ja dat zou heel fijn zijn" zegt hij. " Dat is goed ik ben er over een half uurtje" zeg ik. " Dat is goed mevrouw tot dan" zegt hij en dan word de verbinding verbroken. " Wat is er aan de hand" vraagt Silver. " Ik moet naar het politie bureau" zeg ik en spring uit bed. " Ik maak iets te eten voor je " zegt ze en verdwijnt weer uit mijn kamer. Ik pak een zwarte broek die nog in mijn kamer ligt en verwissel mijn pyjama broek om voor die. Ik laat de sweater die ik aan hand om in te slapen maar gewoon aan aangezien het toch lijkt op een kleding stuk en ik al niet zo veel tijd heb. Ik ren naar de badkamer en haal de restjes make up van mijn gezicht, doe mijn haar in een staart en vervolgens haal ik nog snel een tandenborstel door mijn mond zodat ik er tenminste nog een beetje toonbaar uit zie naar alles wat ik heb doorgemaakt. Ik wil zo snel mogelijk weten wat voor dingen ze hebben ontdekt over Sam. Ik loop door naar de keuken waar Silver net een boterham voor mijn neus neer zet als ik ga zitten. " Is er nieuws over Sam" vraagt ze. " Ze zeiden niet wat er precies wat maar ik zie het wel als ik daar ben en dan hoop ik op iets goeds" zeg ik en neem een hap van mijn boterham.

Na dat ik mijn boterham op heb schiet ik in mijn superstarts en pak mijn blauwe bomberjack van de kapstok en loop het huis uit. Ik ren nog een keer snel terug voor mijn telefoon en sleutels. " Succes" roept Silver en ik ren de kamer uit. " Dankjewel" roep ik en gooi de deur achter mij dicht. Met grote stappen loop ik naar het busstation. Als ik aankom zie ik dat net de bus komt aanrijden dus steek ik snel mijn hand uit zodat hij tenminste stopt. "Goedemorgen" zegt de buschauffeur. " hallo" zeg ik en loop naar een lege stoel.

Ik stap de bus uit en loop het politie bureau binnen, ik ben bang voor wat er gaat gebeuren. " Ella" vraagt een man en komt naar mij toe. " Ja " zeg ik. " Ik ben meneer van Dal" zegt hij en geeft mij een hand " Ella Snoeren" zeg ik en schud zijn hand. " We hebben goed nieuws voor u" zegt hij. "Dat is " vraag ik en wil niet mijn hoop mij laten overnemen dat hij gevonden kan zijn. " Sam zit daar, in een verhoor kamer. Hij is net verhoord en we gaan tot de bodem uitzoeken wat er aan de hand is geweest wat we nu weten is dat hij ontvoert is en dat hij u graag wilde zien dus ja mag naar hem toe als je wilt "zegt hij. " Ja dankuwel meneer " zeg ik en ren naar de kamer toe war Sam zit.

" Sam" zeg ik en loop naar binnen. " Ella eindelijk" zegt hij en staat op en loopt naar mij toe. Ik voel zijn armen om mij heen maar normaal zijn ze warm maar nu voelen ze koud aan. " Gaat het allemaal wel goed met je" vraag ik en merk nog niet dat de tranen eigenlijk over mijn wangen rollen maar wat maakt het mij toch uit ik heb mijn Sam eindelijk weer terug. " Ja het gaat maar hoe gaat het met jou " vraagt hij. "Het gaat nu wel weer, de eerste week zonder je was een hel ik wist niet waarom je niks liet weten en ik was vooral boos maar toen moest ik het loslaten van mezelf en ben ik proberen mijn leven te gaan oppakken en vooral te storten op dat want met in bed blijven kreeg ik jou toch niet terug" zeg ik. " Dat is waar en ik ben heel trots op je, wat heb ik je gemist in normale kleren dat is pas lang geleden" zegt hij. " Ja dat klopt maar het was het snelste dat ik kon vinden dus het is niet het leukste" zeg ik en ik zie dat er een glimlach op zijn gezicht verschijnt.