My way to Collage

Hoofdstuk 27.

~ Calum ~

" Kom binnen" zegt Dewie en houd de deur voor mij open. Onderhand heb ik Dewie ongeveer een week al niet gesproken. "Sorry" zeg ik en loop naar binnen. " Ja ik weet niet of ik je daar mee kan vergeven het is niet een klein geheim dat je voor mij heb gehouden" zegt ze. " Nee dat weet ik" zeg ik en ga op de bank zitten. " Waar is iedereen" vraag ik. " Silver is naar het ziekenhuis voor controle en Ella naar de ouders van Sam er is misschien iets nieuws in de zaak van hem" zegt ze. " Dus iedereen heeft het een beetje moeilijk in dit huis zo te horen" zeg ik. " ja " zegt ze. " Maar dat is niet de reden dat ik vroeg of je wou komen" zegt ze. " Nee dat weet ik, je wilde dat ik met je ging praten over de reden dat ik niet vertelt heb dat het contact met mijn ouders aan het herstellen is" zeg ik. " Nee ik snap niet waarom, jij hebt ook gewoon de kans om het te herstellen mijn ouders zijn voor altijd weg, ze zijn overleden en ik krijg hun niet terug en jij die van jou wel en dat wilde je niet eens met mij delen of zoiets" zegt ze en ik hoor de woeden al een beetje in haar stem klinken. " Sorry Dewie" zeg ik. " Sorry is niet genoeg je deelt niet eens de belangrijke dingen in je leven zijn er nog meer dingen die je voor mij geheim hebt gehouden en ik weet hoe relaties zijn ik heb er meerdere gehad maar in geen enkele kwamen er zo veel geheimen uiteindelijk boven water" zegt ze en ik merk dat ze nu echt boos aan het worden is. "Sorry Dewie" zeg ik. "Sorry voor dat je nog meer geheimen hebt of sorry dat je dit ene geheim niet hebt verteld en je nu pas er achter komt hoe erg belangrijk het voor mij is dat ik weet wat er aan de hand is in jou leven want anders kan ik ook niet vragen wat er allemaal aan de hand is of je helpen" zegt ze. " Sorry dat ik nog meer geheimen heb" zeg ik en kijk nar de punt van mijn schoenen omdat ik weet dat dit wel eens het einde van de relatie tussen Dewie en mij kan betekenen en dat is iets wat ik liever niet zou willen. "Sorry maar ik kan niet samen zijn met iemand die alleen maar geheimen voor mij heeft en zeker niet van die grote wat komt er nu nog bij dat je gestopt bent met je studie of dat je dit jaar niet hebt gehaald" vraagt ze. " Ik ben gestopt" zeg ik. " Dat dacht ik al nou eigenlijk kon ik het aan je zien en aan alle brieven die bij je lagen van nieuwe scholen maar die je nog niet hebt open gemaakt maar ik was aan het wachten tot je eindelijk mij is zou vertellen wat er allemaal in jou leven aan de gang was maar blijkbaar was dat niet belangrijk genoeg" zegt ze. " Je bent belangrijk maar ik wist niet hoe ik je het moest vertellen met Silver in het ziekenhuis, jij die ging verhuizen en de dingen met Ella en Sam " zeg ik. " Dan kan je nog gewoon naar mij toe komen wat op deze manier werkt het niet" zegt ze boos. " Nee dat snap ik en ik snap dat dit ook het einde voor ons kan zijn" zeg ik. " Ik weet nog niet of dit het einde is maar heb je nog meer geheimen want dan zal ik dit graag nu willen weten" zegt ze en slaat haar armen over elkaar. " Ik heb een kindje, een zoontje om precies te zijn met een ander meisje, hij is 2. Toen ik 16 werd had ik een vriendinnetje en die was zwanger geworden en ze wilde het houden en i heb gezegd dat ik er alles aan zou doen om haar te ondersteunen ook al waren we niet meer samen" zeg ik. "Calum nee" zegt ze. " Nee het is gewoon waar alles is waar en als je het niet geloofd heb ik foto's " zeg ik. "Nee ik geloof het maar ik denkt dat we deze relatie even op een pauze moeten zetten ik kan dit niet aan en ik weet voorlopig ook niet hoe ik hier mee moet omgaan dus ik denk dat dit even het einde is voor on zou je nu graag willen gaan zodat ik kan laten bezinken wat je net tegen mij hebt gezegd want ik weet niet wat ik er mee moet" zegt ze. " Ja tuurlijk" zeg ik en loop naar de deur. " Sorry Dewie" zeg ik en loop naar buiten en laat haar met haar handen voor haar ogen achter op de bank.