Hoofdstuk 20.

10 1 0
                                    

~ Calum ~

"Gefeliciteerd" zegt Dewie en drukt een kus op mijn wang. "Dankjewel" zeg ik en pakt haar hand vast." Zullen we gaan" vraag ik. " Ja " zegt ze en pakt haar tas van het tafeltje naast de deur. " Ik heb je gemist " zegt ze. " ik jou ook maar ik had het druk met werk dus ik kon niet komen" zeg ik en kan de echte reden dat ik niet kon niet vertellen wat dat zou ze me dus nooit vergeven. " Ik heb ergens gereserveerd" zegt ze." Gaan we geen pizza eten" vraag ik. " Nee de volgende keer misschien maar vandaag ben je jarig dus we gaan uiteten" zegt ze met een grote glimlach en trekt mij mee een taxi in.

Na het eten lopen we blij het restaurant uit. " Het wat super lekker" zeg ik. " Mooi dat hoopte ik ook" zegt ze. " Als je wilt dat ik het terug betaal kan dat altijd nog " zeg ik. "Nee dat hoeft echt niet dit was een deel van je verjaardagscadeau" zegt ze en pakt mijn hand vast. Ik druk mijn lippen op de haren. " Calum ik wil je eigenlijk iets vertellen want ik weet niet wat ik hier mee moet en Ella kan mij niet helpen" zegt ze. " Maar Silver kan je toch helpen" zeg ik. " Het gaat over Silver" zegt ze. " Wat is er aan de hand" vraag ik aan haar. "Nou het gaat niet zo goed met haar maar ik durf het Mitchell niet te vertellen ik ben bang dat hij boos word of mij niet geloofd" zegt ze. " Waarom zou hij boos worden" vraag ik. "Omdat Silver anorexia heeft" zegt ze. " Die zag ik niet aankomen ik dacht dat ze zwanger was" zeg ik. " Nee gelukkig niet dat zal er ook nog eens bij moeten komen ik dacht dat ik alles had afgepakt en ik blijf erbij wanneer ze eet maar ik merk dat ze nog steeds liegt tegen mij en ik weet niet wat ik er mee moet doen ik geef om haar maar ze moet gewoon niet zichzelf helemaal kapot laten gaan " zegt ze. " Nee dat moet ze zeker niet wil je gewoon niet met haar ouders gaan praten misschien helpt dat wel" zeg ik. " Nee ik wil het eerst met haar bespreken voor ik met haar moeder gaat praten ze hebben het samen al zwaar genoeg gehad ik kan ze niet nog meer door laten gaan ik moet haar hier mee helpen maar ik kan haar niet dwingen om te gaan eten want dat gaat nooit helpen" zegt ze. " Nee daar heb je gelijk in maar probeer met haar te praten dat is de enige manier om haar te helpen" zeg ik en ze zoekt in haar tas naar haar sleutels. " Dewie je hebt ze vast" zeg ik en maak de deur voor haar open zodat ze zich geen zorgen meer hoeft te maken en we lopen door naar haar kamer. We zien niemand zitten in het huis. " Ella slaapt denk ik of is misschien even naar huis en Silver is bij Mitchell" zegt Dewie en legt haar tas neer. " ik ga even kijken" zegt ze en ik zie haar naar een deur lopen. " Er is iemand" zegt ze en gaat op de bank zitten. " Ik hou van je" zeg ik en ga naast haar zitten. "Ik hou ook van jou" zegt ze en drukt haar lippen op de mijne. Mijn handen verdwijnen onder haar shirt en ik trek hem soepel over haar hoofd uit. Naar een paar minuten ligt mijn shirt ook ergens in de woonkamer. We lopen zoenend naar de kamer van Dewie. Ik zoek de sluiting van haar Bh en even later laat ik haar bh ook op de grond vallen.

ik word wakker met Dewie in mijn armen. Mijn telefoon hoor ik ergens in de woonkamer over gaan. In de kamer pak ik snel mijn onderbroek schiet die aan en loop naar mijn telefoon toe. " Hallo" zeg ik. " Hey Calum" hoor ik de stem van mijn moeder. " Mam je had beloofd niet meer te bellen" zeg ik. " Nee dat weet ik en ik weet dat je ook geen contact met ons wil maar ik wil dat je weet dat we van je houden en dat er niks is om zorgen over te maken" zegt ze. "Dat is er wel en ik kan niet de hele tijd door jullie gebeld worden want het is over ik wil niet meer met jullie praten ik heb het geprobeerd en het is mij niet gelukt dus kun je mij alsjeblieft respecteren en mij laten" zeg ik maar als ik omdraai zie ik Dewie staan.

My way to CollageWhere stories live. Discover now