My way to Collage

Hoofdstuk 26.

~ Mitchell ~

" Hier" zeg ik en geef Silver een glas water. "Hoe gaat het" vraag ik aan haar. " Het gaat wel goed" zegt ze en neemt een slok van haar water en zet het bekertje daarna weer naast haar neer. " Je moet wel goed drinken je bent veel vocht verloren" zeg ik. " Ja ik heb alleen even geen dorst meer" zegt ze en drukt een kus op mijn wang.

" Waarom heb je niet naar mij geluisterd en ben je niet meer gaan afvallen toen ik het zei" vraag ik. " Omdat ik dacht dat het gewoon nog een beetje meer eraf kon, maar blijkbaar ging ik gewoon te ver" zegt ze. " Nee je hebt een ziekte en die zal je moeten overwinnen" zeg ik. " Dat weet ik en dat gaat mij ook lukken maar niet als je mij er aan blijft herinneren dat ik ziek ben" zegt ze en ik merk dat ze nu boos aan het worden is. " ik geef alleen heel veel om je en ik wil voor je zorgen zodat er niks gebeurt" zeg ik. " Ja dat kan ik best begrijpen maar je komt te veel in mijn aura" zegt ze. " Ja dat snap ik en wat zou je er van vinden als ik je kwam helpen terwijl ik een paar nachtjes bij jullie in het appartement blijf slapen" vraag ik en ik knijp mijn ogen al dicht voor de reactie die ze gaat geven. " We kunnen het proberen het is niet dat je 3 uur hier vandaan woont dus als het gewoon niet werkt kan ik je naar huis sturen" zegt ze. "Dus je wilt het proberen" vraag ik. " Je en als het misschien heel goed gaat kan je voorlopig misschien een periode tijdens school blijven" zegt ze en ik merk dat ze over mijn idee heeft nagedacht wat ik een week geleden heb voorgesteld. " Dankjewel" zeg ik en drukt mijn lippen op die van haar. " Maar je gaat geen varkensstal van mijn kamer maken" zegt ze lachend en legt haar handen op mijn wangen. " Wil je nog aan je kijkers vertellen waar je bent het is je werk" zeg ik en geef haar de camera." Hallo jongens" zegt ze. " Ik zit hier met Mitch en ik ben ik het ziekenhuis" zegt ze en draait de camera om mij en de camera te laten zien. " zoals jullie misschien weten, was ik aan het afvallen en veel sporten en dat is veelte ver gegaan en nu lig ik in het ziekenhuis en ik ben niet trots op wat ik ga zeggen maar ik heb anorexia" zegt ze. " Verwacht vooral geen minder leuke vlogs ik ben nog niet graad mager, ik krijg een dieet om aan te sterken van de dokter voor wat mijn maag ook aankan en dat als mijn moeder hier is mag ik weet naar huis" zegt ze en zet de camera uit.

" Ik heb het echt zo ver laten komen " vraagt ze. " Ja maar het komt allemaal wel goed" zeg ik tegen haar en sta mijn armen om haar heen en druk een kus op haar voorhoofd. " Ik hou ven je Mitchell" zegt ze en kijkt mij diep in mijn ogen aan. " Ik hou ook van jou Silver" zeg ik en we kijken een tijdje alleen maar voor ons uit en vervolgens kijk ik haar diep in haar ogen aan. Haar blonde haar dat steeds bruiner begint te worden hangt niet meer mooi langs haar gezicht maar het hang er slap op een manier dat ik haar liever niet gezien had. Haar gezicht staat alsof ze elk moment kan gaan huilen en haar kleren zitten los langs haar lichaam. "het kot allemaal goed" zeg ik en sla mijn armen nog steviger om haar lichaam en druk mijn gezicht tegen die van haar en naar een tijdje hoor ik langzaam haar tranen over haar wangen rollen en haar zacht snikken. "We komen hier samen doorheen oké" vraag ik. " Oké " zegt ze en veegt haar tranen van haar gezicht.

" Baby, Don't you know. All them tears gon' come and go. Baby, you just gotta make up you mind. That every little thing is gonna be alright. Baby, don't you know. All them tears gon' come and go. Baby, you just gotta make up you mind. We decide it. We are gonna be alright. " zingt ze.

" Het is lang geleden dat ik je heb horen zingen ik heb het gemist" zeg ik. " Daarom heb ik gezongen en ik weet dat het goed gaat komen, uiteindelijk" zegt ze. "Goed zo het positieve inzien van dit" zegt de dokter die net binnenkomt. " Ik heb wat eten voor je" zegt hij.