hoofdstuk 21.

11 1 0
                                    

~ Dewie ~

" Wie was dat" vraag ik. " Dewie word alsjeblieft niet boos" zeg ik. " Als je een ander hebt mag je het ook gewoon zeggen hoor" roep ik. " Nee ik heb geen ander" zeg ik. " Wat is het dan dat je van mij verborgen probeert te houden" zeg ik en probeer rustig te worden maar weet dat dat toch niet gaat lukken en dat ik de komende tijd alleen nog maar boos ben. " Ga je nog iets zeggen" zeg ik. " Nee, jawel ik ga nog iets zeggen maar ik ben aan het denken hoe ik het moet zeggen zonder dat ik het op de verkeerde moment zeg en je boos op mij word" zegt hij. " Ik ben al boos dus zeg het maar op de manier dat je het wil zeggen anders kun je nu al gaan en dan hoef je voorlopig niet meer terug te komen" zeg ik. "Het spijt me dat ik niks heb gezegd hierover maar het was gewoon nog niet handig om te zeggen ook omdat jij je ouders hebt verloren en ik niet meer contact had met de mijne hadden we iets wat we deelde en we beschermde elkaar alsof we elkaars ouders waren maar er zijn gewoon wat dingen veranderd" zegt hij. " Je  gaat zeggen dat je contact hebt met je moeder toch" zeg ik. " Ja dat wil ik zeggen maar ik wilde dit gewoon niet verpesten, ik wilde het vertellen maar toen was het gewoon niet meer belangrijk om dat ik wist dat het wel zou komen en Dewie ik hou van je" zegt hij." We doe niet aan geheimen" zegt hij. "Nee dat weet ik" zegt hij. " En toch deed je het" zeg ik. " Weet je het is denk ik beter als je nu gaat ik hoef je gezicht een paar dagen niet te zien" zeg ik. " Maar Dewie" zegt hij. " Nee niks te Dewie pak je spullen en ga gewoon ik hoef je niet meer te zien" roep ik en ik zie hem met een gekwetst gezicht naar mijn slaapkamer lopen om zijn spullen bij elkaar te zoeken.  Ik laat mi in mijn spring en Bh op de bank zakken. Met mijn handen voor mijn gezicht hoor ik dat Calum de kamer verlaat. Ik wil niet huilen maar ik voel hoe de tranen over mijn wangen naar beneden rollen. Ik ga ik een foetus houding op de bank liggen en de tranen prikken nog meer in mijn ogen maar ik wil mezelf sterk houden. Voor Silver en voor Ella want dat is wat hun proberen voor mij. ik lig nog een paar uur op de bank voor mij uit te staren en merk dat het al ochtend geworden is. Wanneer zou Silver of Ella terug komen want ik moet mezelf ooit bij elkaar rapen maar ik blijf liggen op de bank en blijf er nog steeds liggen en heb geen reden om mezelf bij elkaar te zoeken en laat mij gewoon daar liggen.

" Gaat het" vraagt Ella en is naast mij komen zitten op de bank. Ze veegt een pluk haar die voor mijn gezicht zit aan de kant. " Het gaat prima " zeg ik en ze slaat een deken om mij heen zodat ik het niet meer zo koud heb in alleen mijn string en mijn Bh. " Wil je mij vertellen wat er aan de hand is" vraagt ze. " Calum en ik hebben ruzie gehad, hij heeft een geheim" zeg ik. " Het komt wel goed, nu heeft hij tenminsten geen geheim meer" zegt ze en slaat haar arm om mij heen en legt haar hoofd op die van haar. " waar was je eigenlijk heen" vraag ik. " Ik was naar mijn ouders en daarna naar die van Sam om te kijken of ze niet iets van hem hebben gehoord" zegt ze. " En " vraag ik. " Nee maar ze zijn ermee naar de politie gegaan want dit is niks voor hem en toen heb ik nog met de politie gepraat zodat ik nog wat dingen kon vertellen wat hun kan helpen" zegt ze. " Ik weet dat het ook moeilij is voor je maar ik vind het knap van je dat je ineens zo sterk aan het gedragen bent" zeg ik. " Dewie ik kan niet heel mijn levn in mijn bed blijven liggen dat zou wat zijn als ik dat zou doen" zegt ze met een glimlach. "ik zal eens wat ontbij voor ons maken" zegt ze en loopt naar de keuken. " Weet je hoe laat Silver thuis komt " vraagt ze. " Ik ben er" horen we de stem van Silver en ze komt de kamer binnen gelopen. " Misschien moeten we wat meiden tijd hebben zonder jongens dat is denk ik wat wij nodig hebben" zeg ik. " Ja dat is denk ik ook maar beter " zegt Silver. "En Mitchell dan" vraagt Ella. " Die kan nog wel een paar den zonder mij leven" zegt ze met een glimlach. " Dus wat ben je van plan om te gaan maken" vraagt Silver. " Ik dacht aan wafels, zin om te helpen" vraagt Ella. " Ja goed idee" zegt ze en terwijl Silver en Ella in de keuken sta lig ik stil op de bank te huilen en uiteindelijk loop ik naar mijn kamer om wat kleren aan te doen. Ik trek mijn witte broek aan met gaten op de knieën en trek een zwrte krop top aan. "Wat vinden jullie van het idee om vanavond uit te gaan" zeg ik en loop op mijn zwarte hakken de kamer in. "Goed idee D " zegt Silver en legt een wafel op een bord en schuift die naar mij toe. " Dankjewel S' zeg ik en begin dankbaar aan mijn Wafel te eten. " ik hou van jullie" zeg ik en met een hap van mijn wafel in mijn mond. " Wij ook van jou " zegt Ella.

My way to CollageWhere stories live. Discover now