Blood Sucker [Completed, Editing/Revising]

Blood 39 - unedited

"A-Adrienne..." Halos bulong na lang na naisambit ni Elisse ang pangalan nito pero mabilis itong tumingin sa kanya. She heard it.

Halos mahugot niya ang hininga sa klase ng pagtingin ng dalaga. How was it possible that she can clearly see the love and misery reflecting on her eyes? How it was possible that it inflicted her such pain deep inside her heart?

There can be two answer—first, it was because of the bond they shared and second, it was because Elisse loved her too much and the instinct and knowledge she knew about love was perfectly and painfully applicable to her.

"Elisse..." Her voice was low and husky, like she's been crying all along...she can feel her exhaustion. Adrienne took one step closer and she didn't make a move. "Please, come with me."

Napayuko siya at umiling. Ayaw niyang salubungin ang tingin nito habang tumatanggi siya. Baka kapag nagtagal pang pinagmasdan niya ang maganda nitong mga mata ay bigla na lang siyang manghina at tuluyang tumakbo palapit sa dalaga at yakapin ito. Ayaw niyang umiyak. This was not yet the right time.

"Pardon my rudeness but my daughter will stay here." Haru said with a hint of amusement. Naramdaman niyang pumunta ito sa tabi niya at inilagay ang braso sa kanyang balikat. "You see, we're at the middle of watching our pawns move."

"I don't care."

Napaangat siya ng tingin sa sinabi nito. Blangko na ang mukha ni Adrienne but her jaw was clenching, mukhang nagpipigil. Napatingin siya sa mga screens at nakita ang unti-unting pagsalakay ng mga naunang batch ng newborns. Itinalaga ang mga ito sa mga lugar na puro tao.

It's heartbreaking to witness such catastrophic event.

"Elisse, umalis na tayo." Mariing utos sa kanya ni Adrienne, ngunit bakas sa boses nito ang pagsusumamo. "I'll protect you."

Umiling lang siya at pilit hindi nagpakita ng anong emosyon.

"Walang tao ngayon sa campus, kakaalis lang ng lahat." Pagbibigay balita ni Rei. "The Dean, Rain, and my husband went to the main division while the guardians along with the teachers are on the different sub-divisions."

"Mom..." Adrienne whispered.

"Umalis ka na, anak. Huwag nang matigas ang ulo." Rei told her.

"No."

"Then, die." Haru said. Tumingin ito kay Elisse at tumango. "Kill her."

Kill her. Kill her. Kill...

Nagawa niya na lang na tumango dahil ramdam na ramdam niya ang panginginig ng kalamnan. Tumingin siya sa nanlalaking mata ni Adrienne. I'm sorry, I just need to buy more time.

"Hintayin mo ang tamang oras. Hintayin mong maramdaman mo iyon sa sarili mo. Sa itinakdang pagkakataon ay malalaman mo rin ang nararapat na gawin. Isa lang ang dapat mong gawin sa ngayon. Manatili kang buhay."

Narinig niya sa isip ang boses ni Sineiah. Napatango na lang siya. Ito lang ang maari niyang sundin sa oras na 'to. Oras...oras ang kailangan niya.

Sa isang iglap ay napunta siya sa harap ni Adrienne. She held her arm at dinala ang dalaga sa isang lugar na parte lang din ng teritoryo ni Haru ngunit sinigurado niya na hindi ito hagip ng mga nakapaligid na surveillance camera. But she's aware that they can feel if something's happening.

"Adrienne—" She was cut off when she quickly kissed her. And too stupid enough, Elisse close her eyes and kissed her back with such hunger she never knew existed.