Curse 1

8.4K 204 6
                                    

Curse 1: Unavoidable Truth

Silence. It was a complete silence between the both of us.

I can hear the sounds of the wind hugging me and the rain that slowly making it's way to be noticed.

Tinitigan ko ang lalaking nasa harapan ko ngayon. Ang lalaking nagpasaya sa akin na sa kasamaang palad, siya din ang wawasak sa akin.

Wawasak? mas maganda atang sabihing winasak.

"Tama na Les ayoko na"

Napabuntong hininga na lamang ako. In the first place I cannot do anything but to let him go. That's how the world works.

Not everything you want can be yours.

"Hanggang dito na lang ba? Matapos ng lahat ito na lang?" I ask

He did not utter a word or more like he's avoiding the question. After how many years he decided to give up.

He gave me up for his new.

"Basta ayoko na." kalmado niyang sabi

Tumalikod ito at walang pasabing naglakad palayo.

All I did was to stare at his back. It's pointless if I ran to him. It's useless if I stop him.

Napayuko ako habang inaalala ang lahat ng mga pagsasama naming dalawa. Ang mga ngiti niyang nakakahawa, mga tawa niyang walang kupas at ang mga salita niyang laging nanggigising sa akin.

I'll surely gonna miss that all. Lahat - lahat, sobrang hahanap hanapin ko.

That was my scenario 2 years ago. Isang mahina at mapagmahal na Lessy. Yung Lessy na isang ngiti mo lang  mahuhulog na agad at magmamahal. Yung Lessy na mabait at yung Lessy na sobrang nagpakatanga.

Looking back in the past means so much pain to me. Kaya mas gusto ko na kalimutan ang lahat kesa sa patuloy akong nasasaktan sa mga problema ng aking nakaraan.

"Miss Lessy nakahanda na po ang kotse." sabi ni Manong Anton, my personal driver

Tinanguan ko ito at bumaba na. While I was walking downstairs two maids were cleaning the floor.

I stared each of them and just like the usual I can hear what's in their head.

Nakikita ko ang nararamdaman nila. Naririnig ko ang mga iniisip nila pati na din ang mga kagustuhan nila.

"Hayy nako ayan na naman ang bruha."

"Kung makaasta akala mo mabait  malandi yan noong highschool pa eh!"

Hindi ko na lang sila pinansin at pinagpatuloy ang paglalakad papunta sa labas.

This is my curse. I can read people's mind. I can hear their opinions through their brains and I can see their true color.

Lahat sila kilala ako bilang freak. Pero hinahayaan ko na lamang dahil ayoko ng gulo. Ito ang dahilan kung bakit iniwan ako ni Andrew. Natatandaan ko pa ang huli niyang sinabi sa akin bago siya tuluyang umalis.

"I choose to be in this path because I dont wanna spend my life with a freak like you"

Kaya simula noong araw na iyon wala na akong pinagkatiwalaan sa tunay na ako. I always wear a mask whenever I'm with people because I know at alam kong hinding-hindi nila ako matatanggap.

And with that, I know that I'm supposed to be alone for the rest of my life.

Curse (On Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon