KARDELEN VE HERCAİ

Bölüm 12

Resim için _Fizuzu_ arkadaşımıza teşekkür ederim ❤️❤️🥰🥰
Bakın siz geçen bölüm güzel güzel yorumlar yazdınız ben de erkenden bölüm yetiştirdim, söz verdiğimden bile bir gün önce.. ❤️❤️ Umuyorum ki bundan sonra da güzel yorumlarınızı eksik etmezsiniz.. Keyifli okumalar.. 🐻😍

Veronika, kapı aniden açıldığında gelenin Elena olduğunu henüz başını çevirip bakmadan önce dahi biliyordu. Ah, Tanrı aşkına.. Bu fenaydı, şimdi nasıl bir açıklama yapacaklardı?.. Hızla kardeşinden uzaklaşıp kapıya döndü. Elena yüzü kıpkırmızı, gözleri dolu dolu öylece duruyordu.

- Canım, sakin ol, bak hiçbir şey gördüğün gibi değil. Biz sadece dostuz, aramızda bir şey yok.

- Sana inanmıyorum, rüyamda gördüm zaten, siz beni kandırıyorsunuz, beni aptal bir çocuk olarak görüyorsunuz, neden aşkınızı saklayıp bana umut veriyorsunuz ki? Hiç mi acımadınız bana?

Tony, Rusça konuşurken sesi gittikçe yükselen ve gözyaşları yanaklarından sicim gibi akan kıza kıyamadı. Olanları artık ondan saklayamazdı. Kalbi Elena'nın ipek saçları tarafından zincirlenmişken kızın hislerine daha ne kadar kayıtsız kalabilirdi? Yaklaşıp genç kızı omzundan kavradı. Kokusu burnuna dolarken muhteşem bir mücevher gibi parlayan gözlerinin içine baktı.

- Sakin ol. Ağlama.

Elena, Tony'nin isteğiyle ağlamamaya çalıştı ama bu hiç kolay değildi. Avuçlarını gözlerine bastırıp yaşları kurutmaya uğraştı. Kontrol edemediği nefesi küçük bir çocuk gibi iç çekmesine neden oluyordu.

- Veronika, sen Elena'ya biraz su getirir misin? Biz biraz konuşacağız.

- Anlaşabilecek misiniz? Yani onun İngilizcesi ve senin Rusçan..

- Anlaşmak zorundayız Vera..

Anton'un cevabı genç kızın hoşuna gitmişti. Yüzünü aydınlatan bir gülümsemeyle ikisine baktı.

- Evet, kesinlikle artık anlaşmak zorundasınız.

❤️❤️

Vera odadan çıktı ve yalnız kaldıklarında Tony kızın küçük ve zarif ellerini kavradı. Yanyana sandalyelere oturdular.

- Bak, Elena, anlatmaya çalışacağım, anlamadığın yerde beni durdur..

Kız başını sallayınca Tony yavaşça konuşmaya devam etti.

- Vera ve ben.. Aşık değiliz.. Sevgili değiliz.. Anladın mı?

Elena tekrar başını salladı ama gözleri tereddüt doluydu. Aşık olduğu adamın sözüne elbette inanacaktı ama niye öyle sarmaş dolaş haldeydiler o zaman?

- Sır ne demek biliyor musun? Gizli.. Çok çok gizli..

- Çok gizli.. Hiç kimse söyleme..

- Evet.. Hiç ama hiç kimseye söylemek yok. Asla. Anladın mı?

- Anladı. Söylemek yok. Asla.

- Aferin güzelim. Anatoli Smirnof..

- Evet..

- O benim babam..

- Senin baban?

- Evet güzelim. Maalesef öyle.. Ama hiç kimse bilmiyor. Sen de bunu duyduğunu unutacaksın. Asla kimseyle o adam hakkında konuşmayacaksın..

- Niki biliyor..

- Evet, Niki biliyor..

- Bana söyleme o.. Benden gizli.. Sen o.. Kardeş..