KARDELEN VE HERCAİ

Bölüm 39

Genç adam suyun derinliklerine doğru daldı, keşke soğuk yüzünden zihni tamamen uyuşsaydı da düşünmek zorunda kalmasaydı.. Veronika'nın endişesi Victor için ölümcül bir darbeydi çünkü buna ne cevap verilir, gerçekten bilmiyordu.. Daha önce hiç sadakat denen görünmez prangalar üzerine kafa yorma ihtiyacı hissetmemişti ki..

Önce öfkeliydi genç kıza, Lizbon'da yaşananlar yüzünden onun kendisini bile bile baştan çıkarıp eğlenen düzenbaz bir kadın olduğunu sanmıştı ama şimdi tam tersini düşünüyordu.. Niki o gece bir heves kendini olayın akışına kaptırmış sonra da iş çığırından çıkmadan kaçmıştı.. İyi ki de öyle yapmıştı, bekaretini kaybetse, hamile kalsa, İngiltere'de birbirlerini bulamamış olsalar... Victor, Veronika'nın sıkıntı çekmesini asla istemezdi..

Öfkesi geçince geriye duyguları kalmıştı genç adamın.. Veronika hoş ve eğlenceliydi, güzelliği zaten tartışılmazdı, kıza karşı hissettiği cinsel çekim ölümcüldü, bütün bunlar bir araya geldiğinde Victor illa biriyle evlenmesi gerekiyorsa bu kişinin Veronika'dan başkası olamayacağını biliyordu.. Bilmediği şey, evlendikten sonra ne olacağıydı..

Victor'ın geçmişi ortadaydı, inkar edilecek bir tarafı yoktu. Etrafında her zaman kadınlar olmuştu, onları sevmişti, her birini gördüğünde kalbi heyecan dolmuştu ve onlara içten bir alakayla yaklaşmıştı ama birkaç gün sonra aynı hisleri bambaşka bir kadına yöneliyordu.. Victor buydu, o kişilere değil aşka aşıktı, bunu herkes biliyordu.. Karşısına çıkan çoğu kadın onu olduğu gibi kabul eder, ancak bir kısmı vermek istediğinden fazlasını isterdi, ara sıra kadınlar ya da kocalarıyla başının belaya girdiği de olurdu ama bir şekilde atlatırdı..

Veronika'nın yolda söylediği doğru değildi, o kadınları kınamıyordu.. Onların evli olsalar bile yataklarını paylaştıkları erkekleri umurasayacak bir kocaları yoktu, karşılıklı rıza olduktan sonra ihanetten söz etmek mümkün değildi.. Dul olanlarıysa zaten özgürdüler.. Ama Veronika ve kendisi için durum farklıydı..

Victor, belki de hayatında ilk defa yoğun bir kıskançlık hissediyordu, genç kızın tenine ya da kalbine temas etmiş olabilecek herkesi ölümüne umursuyordu, şimdi, geçmişte ya da gelecekte.. Düşününce bu elbette mantıklı değildi, hatta adil bile değildi ama gerçekti, içindeki bütün hayvani güdüleri uyandıracak kadar gerçek.. Kızın başka birini görmesine, düşünmesine, arzulamasına, ona dokunurken başkasını anımsamasına asla tahammülü yoktu, saçmaladığının farkındaydı ama ilk kez yaşadığı bu duygu gırtlağını sıkan bir el gibi zorlayıcı ve ölümcüldü..

Veronika masumdu ama kendisi öyle değildi.. Kıza her dokunduğunda bu zamana kadar yaşadığı şeylerin hiçbir anlamı yokmuş gibi hissetse de yaşanmış yaşanmıştı ve inkar edilemezdi.. Peki ya bundan sonrası?..

Victor, bütün kalbiyle Veronika'ya asla İngrid gibi olmayacağına dair güvence verebilmeyi isterdi, kendisinin katlanamayacağı bir şeyi kıza yapması düşünülemezdi ama sorun şuydu ki, genç adamın kendine zerre kadar güveni yoktu, bugün değilse bile gelecek için..

Hisleri hakkında tek emin olduğu, şu an Veronika dışında hiçbir kadına ilgi duymasının mümkün olmadığıydı, o yüzden kıza ihanet etmesi söz konusu değildi.. Bilmediği, bundan sonrasıydı.. Bu bağlılık sonsuza kadar sürer miydi? Yoksa bir noktada bu yoğun ve muhteşem tutku tükenir ve Victor eski haline geri döner miydi? Emin olmadan kıza nasıl söz verebilirdi?..

Victor suyun yüzeyine çıktığında Veronika rahatladı, dipte uzun kalınca endişelenmişti.. Yanına yaklaşırken Veronika'nın kalbi yerinden çıkacak gibi atıyordu.. Victor göz alıcı çıplaklığıyla sudan çıksın ve ona sarılıp hiç bırakmasın istiyordu, İngrid ve aptal kocasını unutmuştu bile..